رای دیوان عدالت اداری در مورد ابطال قسمتی از مصوبه هیات وزیران درخصوص مقید نمودن پرداخت عیدی پایان سال

‌رای دیوان عدالت اداری در مورد ابطال قسمتی از مصوبه
هیات وزیران درخصوص مقید نمودن پرداخت عیدی پایان‌سال
‌نقل از شماره 16008ـ1378.11.19 روزنامه رسمی
‌شماره هـ 261.77. 1378.8.20
‌تاریخ 1378.5.23 شماره دادنامه: 246 کلاسه پرونده: 261.77
‌مرجع رسیدگی: هیات عمومی دیوان عدالت اداری
‌شاکی: آقای غلامعلی علی بیگی
‌موضوع شکایت و خواسته: ابطال قسمتی از بند یک مصوبه شماره .123421ت 17625 هـ مورخ
1375.11.6 هیات وزیران
‌مقدمه: شاکی طی دادخواست تقدیمی اعلام داشته است: بنابه دلایل ذیل تقاضای حذف آن
قسمت از مصوبه مربوط به ضوابط پرداخت پاداش آخر‌سال 1375 را که اعلام شده است «‌به
شرط رضایت از خدمات آنان، دارم. 1ـ در طول مدت خدمت از نحوه خدمتی اینجانب قدردانی
شده است.2ـ در‌طول سال 1375 بطور تمام وقت خدمت نموده‌ام. 3ـ با شرط قید شده در
بند یک مصوبه بنظر می‌رسد برای پرداخت عیدی و پاداش سلیقه‌ای عمل‌شود 4ـ کاملا"
مشخص است که وقتی بین کالامند و رئیس اداره اختلاف باشد همین کافی است که رئیس
اداره از پرداخت عیدی و پاداش به کارمند‌خود خودداری نماید. 5ـ عیدی و پاداش فقط
برای کارمند نمی‌باشد بلکه خانواده کارمند نیز چشم انتظار این مساعدت می‌باشند که
از طرف هیات‌وزیران اهداء می‌شود .7ـ صرفنظر از موارد فوق اگر نحوه خدمتی کارمند
رضایت بخش نباشد قانون جداگانه‌ای بنام تخلفات اداری وجود دارد که به‌موضوع
جداگانه رسیدگی و حکم محکومیت صادر نماید، بنابه مراتب تقاضای حذف آن قسمت از
مصوبه را که اعلام شده «‌به شرط رضایت از خدمات‌آنان» را دارم. مدیرکل دفتر امور
حقوقی دولت در پاسخ به شکایت مذکور طی نامه شماره 67388 مورخ 1377.12.3 مبادرت به
ارسال تصویر جوا
بیه‌شماره 1.53.6224 مورخ 1377.10.16 دفتر حقوقی سازمان امور اداری و استخدامی
کشور نموده‌اند. در نامه مذکور آمده است: 1ـ مفاد بند یک‌تصویبنامه شماره .123421ت
17625‌هـ مورخ 1375.11.6 هیات وزیرات راجع به ضوابط پرداخت پاداش آخر سال 1375
(‌که مستند به قانون نحوه‌پرداخت عیدی به کارکنان دولت مصوب 1374.10.2 می‌باشد) با
مفاد قانون مذکور مغایرت ندارد و در دادخواست نامبرده نیز در این مورد دلیل
و‌مستندی ارائه نشده است. بنابه مراتب فوق و با عنایت به مفاد بند پ ماده 11 قانون
دیوان عدالت اداری شکاست شاکی مردود است. 2ـ به تصریح مفاد‌قسمت اول ماده واحده
قانون نحوه پرداخت عیدی به کارکنان دولت، دولت موظف گردیده بطور مساوی به کلیه
کارکنان خود عیدی پرداخت نماید. از‌آنجا که دولت می‌تواند در رابطه با نحوه اجرای
قانون اخیراالذکر ضوابط و مقرراتی را به تصویب برساند و قانون مزبور (‌مصوب
1374.10.20) در‌مورد اختیارات دولت در زمینه تصویب ضوابط و مقررات یاد شده
محدودیتی پیش بینی نشده، لذا به مفاد بند 1 تصویب نامه پیش گفته از لحاظ درج‌عبارت
«‌به شرط رضایت از خدمات آنان» اشکالی وارد نیست.
‌هیات عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق به ریاست آیت ا... موسوی تبریزی و با
حضور روسای شعب بدوی و روسا و مستشاران شعب‌تجدیدنظر تشکیل و پس از بحث و بررسی و
انجام مشاوره با اکثریت آراء به شرح آتی مبادرت به صدور رای می‌نماید.
[z]‌رأی هیأت عمومی
‌با عنایت به ماده واحده قانون نحوه پرداخت عیدی به کارکنان دولت مصوب 1374 که
مقرر داشته است «‌دولت موظف است اعتباری که هر سال برای‌پرداخت به کلیه کارکنان
خود تخصیص می‌دهد، اعم از نقدی یا غیرنقدی، بطور مساوی به کلیه کارکنان خود پرداخت
نماید...» و مدلول آن مفید توجه‌قانونگذار به تامین قسمتی از هزینه‌های خاص ایام
عید نوروز است، مقید نمودن پرداخت عیدی پایان سال به شرط رضایت از خدمات آنان
مخالف‌هدف مقنن در وضع ماده واحده فوق الذکر است. بنابر این به استناد قسمت دوم
ماده 25 قانون دیوان عدالت اداری، عبارت «‌به شرط رضایت از خدمات‌آنان» مندرج در
بند 1 تصویبنامه شماره .123421ت 17625‌هـ مورخ 1375.11.6 هیات وزیران ابطال
می‌گردد.
‌رئیس هیات عمومی دیوان عدالت اداری ـ سید ابوالفضل موسوی تبریزی