قانون جلوگیری از خرد شدن اراضی کشاورزی و ایجاد قطعات مناسب فنی، اقتصادی
قانون
جلوگیری از خرد شدن اراضی کشاورزی و ایجاد قطعات مناسب فنی، اقتصادی ماده 1- وزارت
جهاد کشاورزی موظف است به منظور ارتقاء بهرهوری عوامل تولید، تخصیص بهینه منابع و
جلوگیری از تفکیک و افراز و خرد شدن اراضی کشاورزی (اعم از باغها، نهالستانها،
اراضیزیر کشت، آبی ، دیم و آیش آنها) حداکثر ظرف مدت شش ماه از تصویب این قانون،
حد نصاب فنی، اقتصادی اراضی کشاورزی را بر اساس شرایط اقلیمی، الگوی کشت، ضوابط
مکانیزاسیون و کمیت و کیفیت منابع آب و خاک تعیین و جهت تصویب به هیات وزیران
ارائه نماید.
هیات وزیران نیز موظف است حداکثر ظرف مدت سه ماه حد نصاب فنی، اقتصادی پیشنهادی را
بررسی و تصویب نماید.
تبصره- در صورت تغییر شرایط و ضوابط مذکور جهت تعیین حد نصاب، دولت میتواند با
پیشنهاد وزارت جهاد کشاورزی و رعایت مفاد این قانون، نصابهای تعیین شده را تغییر
دهد.
ماده 2- تفکیک و افراز اراضی مذکور به قطعات کمتر از حد نصاب تعیین شده ممنوع است.
ارائه هر گونه خدمات ثبتی از قبیل صدور سند مالکیت تفکیکی با افرازی مجاز نخواهد
بود. برای اینگونه اراضی در صورت تقاضا، سند مشاعی صادر و نقل و انتقال اسناد به
طور مشاعی بلامانع است.
ماده 3- دولت و سایر دستگاههای ذیربط موظفند به منظور تشویق مالکین اراضی کشاورزی
(که میزان مالکیت آنان کمتر از حد نصاب فنی، اقتصادی میباشد) به تجمیع و
یکپارچهسازی آن اراضی به مساحتهای در حد نصابهای تعیین شده و بالاتر، نسبت به
اعطاء امتیازات و تسهیلات ویژه از قبیل: مالی، اعتباری، حقوقی، بازرگانی ، فنی و
ساخت زیربناهای تولیدی و پرداخت یارانههای حمایتی مورد نیاز اقدام نماید.
ماده 4- سازمان ثبت اسناد و املاک کشور مکلف است برای اراضی بهرهبرداران کشاورزی
(مالک یا مالکین اراضی کمتر از حد نصاب فنی، اقتصادی) که در اثر عمل تجمیع قطعات
مجاور به صورت واحد درآمده، به درخواست مالک یا مالکین، با ترسیم نقشه تجمیعی و
مقررات ثبت از نظر حفظ حقوق اشخاص ، بدون اخذ هر گونه وجهی (مالیات، عوارض و حقوق
دولتی) سند مالکیت صادر نماید.
تقلیل درآمد متصوره در این ماده با کاهش هزینههای دولت در امر تولید از قبیل کاهش
مصرف آب، انرژی، نیروی انسانی، ماشینآلات و نهادههای کشاورزی و نیز استفاده
بهینه از آنها و افزایش تولید ناشی از یکپارچهسازی اراضی که مآلاً به کاهش
هزینههای عمومی میانجامد، جبران میگردد.
ماده 5- سازمان ثبت اسناد و املاک کشور مکلف است نقشه یکپارچه شده اراضی خرده
مالکین را که به صورت پراکنده مورد بهرهبرداری قرار میگیرد پس از معاوضه و یا
خرید و فروش توسط مالکین، ترسیم و صورتجلسه حاوی حدود و ثغور و مساحت و سهام
مالکین قطعه مزبور را با تایید آنها و نماینده وزارت جهاد کشاورزی تنظیم کند و
بدون پرداخت مالیات و هزینههای ثبتی و حقوق دولتی توسط مالکین، طبق صورتمجلس
تنظیمی و با رعایت مقررات ثبتی از جهت حفظ حقوق اشخاص سند مالکیت صادر نماید.
تقلیل درآمد متصوره در این ماده با کاهش هزینههای دولت در امر تولید از قبیل کاهش
مصرف آب، انرژی، نیروی انسانی، ماشینآلات و نهادههای کشاورزی و نیز استفاده
بهینه از آنها و افزایش تولید ناشی از یکپارچهسازی اراضی که مآلاً به کاهش
هزینههای عمومی میانجامد ، جبران میگردد.
ماده 6- وزارت جهاد کشاورزی موظف است ظرف مدت شش ماه از تاریخ تصویب این قانون با
همکاری سازمان ثبت اسناد و املاک کشور و سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور،
آییننامه اجرایی این قانون را تهیه و پس از تصویب هیات وزیران به مورد اجراء
گذارد.
قانون فوق مشتمل بر شش ماده و یک تبصره در جلسه علنی روز سهشنبه مورخ بیست و پنجم
فروردین ماه یکهزار و سیصد و هشتاد و سه مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 21/11
/1385 با اصلاحاتی در مواد (1)، (2) و (3) از سوی مجمع تشخیص مصلحت نظام موافق با
مصلحت نظام تشخیص داده شد.
رئیس مجلس شورای اسلامی – غلامعلی حداد عادل
جلوگیری از خرد شدن اراضی کشاورزی و ایجاد قطعات مناسب فنی، اقتصادی ماده 1- وزارت
جهاد کشاورزی موظف است به منظور ارتقاء بهرهوری عوامل تولید، تخصیص بهینه منابع و
جلوگیری از تفکیک و افراز و خرد شدن اراضی کشاورزی (اعم از باغها، نهالستانها،
اراضیزیر کشت، آبی ، دیم و آیش آنها) حداکثر ظرف مدت شش ماه از تصویب این قانون،
حد نصاب فنی، اقتصادی اراضی کشاورزی را بر اساس شرایط اقلیمی، الگوی کشت، ضوابط
مکانیزاسیون و کمیت و کیفیت منابع آب و خاک تعیین و جهت تصویب به هیات وزیران
ارائه نماید.
هیات وزیران نیز موظف است حداکثر ظرف مدت سه ماه حد نصاب فنی، اقتصادی پیشنهادی را
بررسی و تصویب نماید.
تبصره- در صورت تغییر شرایط و ضوابط مذکور جهت تعیین حد نصاب، دولت میتواند با
پیشنهاد وزارت جهاد کشاورزی و رعایت مفاد این قانون، نصابهای تعیین شده را تغییر
دهد.
ماده 2- تفکیک و افراز اراضی مذکور به قطعات کمتر از حد نصاب تعیین شده ممنوع است.
ارائه هر گونه خدمات ثبتی از قبیل صدور سند مالکیت تفکیکی با افرازی مجاز نخواهد
بود. برای اینگونه اراضی در صورت تقاضا، سند مشاعی صادر و نقل و انتقال اسناد به
طور مشاعی بلامانع است.
ماده 3- دولت و سایر دستگاههای ذیربط موظفند به منظور تشویق مالکین اراضی کشاورزی
(که میزان مالکیت آنان کمتر از حد نصاب فنی، اقتصادی میباشد) به تجمیع و
یکپارچهسازی آن اراضی به مساحتهای در حد نصابهای تعیین شده و بالاتر، نسبت به
اعطاء امتیازات و تسهیلات ویژه از قبیل: مالی، اعتباری، حقوقی، بازرگانی ، فنی و
ساخت زیربناهای تولیدی و پرداخت یارانههای حمایتی مورد نیاز اقدام نماید.
ماده 4- سازمان ثبت اسناد و املاک کشور مکلف است برای اراضی بهرهبرداران کشاورزی
(مالک یا مالکین اراضی کمتر از حد نصاب فنی، اقتصادی) که در اثر عمل تجمیع قطعات
مجاور به صورت واحد درآمده، به درخواست مالک یا مالکین، با ترسیم نقشه تجمیعی و
مقررات ثبت از نظر حفظ حقوق اشخاص ، بدون اخذ هر گونه وجهی (مالیات، عوارض و حقوق
دولتی) سند مالکیت صادر نماید.
تقلیل درآمد متصوره در این ماده با کاهش هزینههای دولت در امر تولید از قبیل کاهش
مصرف آب، انرژی، نیروی انسانی، ماشینآلات و نهادههای کشاورزی و نیز استفاده
بهینه از آنها و افزایش تولید ناشی از یکپارچهسازی اراضی که مآلاً به کاهش
هزینههای عمومی میانجامد، جبران میگردد.
ماده 5- سازمان ثبت اسناد و املاک کشور مکلف است نقشه یکپارچه شده اراضی خرده
مالکین را که به صورت پراکنده مورد بهرهبرداری قرار میگیرد پس از معاوضه و یا
خرید و فروش توسط مالکین، ترسیم و صورتجلسه حاوی حدود و ثغور و مساحت و سهام
مالکین قطعه مزبور را با تایید آنها و نماینده وزارت جهاد کشاورزی تنظیم کند و
بدون پرداخت مالیات و هزینههای ثبتی و حقوق دولتی توسط مالکین، طبق صورتمجلس
تنظیمی و با رعایت مقررات ثبتی از جهت حفظ حقوق اشخاص سند مالکیت صادر نماید.
تقلیل درآمد متصوره در این ماده با کاهش هزینههای دولت در امر تولید از قبیل کاهش
مصرف آب، انرژی، نیروی انسانی، ماشینآلات و نهادههای کشاورزی و نیز استفاده
بهینه از آنها و افزایش تولید ناشی از یکپارچهسازی اراضی که مآلاً به کاهش
هزینههای عمومی میانجامد ، جبران میگردد.
ماده 6- وزارت جهاد کشاورزی موظف است ظرف مدت شش ماه از تاریخ تصویب این قانون با
همکاری سازمان ثبت اسناد و املاک کشور و سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور،
آییننامه اجرایی این قانون را تهیه و پس از تصویب هیات وزیران به مورد اجراء
گذارد.
قانون فوق مشتمل بر شش ماده و یک تبصره در جلسه علنی روز سهشنبه مورخ بیست و پنجم
فروردین ماه یکهزار و سیصد و هشتاد و سه مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 21/11
/1385 با اصلاحاتی در مواد (1)، (2) و (3) از سوی مجمع تشخیص مصلحت نظام موافق با
مصلحت نظام تشخیص داده شد.
رئیس مجلس شورای اسلامی – غلامعلی حداد عادل