ابطال مادتین 21 و 22 آییننامه مقررات آموزش و پذیرش دستیار تخصصی
تاریخ: 1/7/
1386
شماره دادنامه:
494
کلاسه پرونده: 85/134
مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری.
شاکی: آقای علی شهرامی.
موضوع شکایت و خواسته: ابطال مادتین 21 و 22 آییننامه مقررات آموزش و پذیرش
دستیار تخصصی.
مقدمه: شاکی به شرح دادخواست تقدیمی و لایحه تکمیلی اعلام داشته است، برابر مقررات
ماده یک قانون مربوط به خدمت پزشکان و پیراپزشکان مصوب 12/2/75 مجلس شورای اسلامی
مقرر گردیده که کلیه فارغ التحصیلان مراکز آموزش عالی گروه پزشکی با تحصیلات فوق
دیپلم به بالا که خدمت آنها از سوی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مورد نیاز
اعلام میگردد و بعد از فراغت از تحصیل حداکثر مدت 24 ماه در یکی از مناطق مورد
نیاز آن وزارتخانه خدمت نمایند و طبق تبصرههای یک و دو ماده مذکور مدت خدمت در
مقطع کاردانی یک سال و در مناطق محروم و بد آب و هوا برابر آییننامهای که به
تصویب هیأت وزیران رسیده، حسب مورد دو سال و حتی یک سال معین شده است و نیز به
موجب تبصره 3 ماده یک قانون اشعاری فارغ التحصیلانی که خدمت موضوع این قانون را به
انجام رسانده و همچنین کسانیکه دارای پروانه دائم باشند با دریافت مدرک تحصیلی
جدید نظیر اخذ دانشنامه دوره تخصصی پزشکی و مانند آن برای دومین بار مشمول خدمات
موضوع این قانون نمیباشند. از طرفی ماده 17 قانون مربوط به خدمت پزشکان و
پیراپزشکان صراحتاً مقررات و قوانین مغایر با این قانون را الغا نموده است، علیرغم
اینکه به موجب تبصره 3 ماده یک قانون مربوط به خدمت پزشکان و پیراپزشکان مصوب سال
75 از خدمت دوباره موضوع ماده یک مذکور معاف هستم، لکن وزارت بهداشت، درمان و
آموزش پزشکی بر خلاف صراحت قانون مزبور با استناد به مواد 21 و 22 آییننامه
مقررات آموزش و پذیرش دستیار تخصصی مصوب دبیرخانه شورای عالی تخصصی وزارت بهداشت
که هر سال تجدیدنظر میشود، مطابق فرم تعهدنامه رسمی جهت انجام خدمت فارغ
التحصیلان رشتههای تخصصی مطابق ماده 8 لایحه قانونی اصلاح مواد 7 و 8 قانون تامین
وسایل و امکانات تحصیلی اطفال و جوانان ایرانی مصوب 1358 شورای انقلاب جمهوری
اسلامی ایران تعهد اخذ میگردد که در آییننامه اجرایی تبصره 7 همان شورا دستیار
تخصصی پزشکی مشمول ماده 7 شناخته شده است و اخذ این تعهد مطابق ماده 8 که آموزش
تخصصی را تحت پوشش ندارد، خلاف قانون است. به صراحت مقررات ماده 17 قانون مربوط به
نحوه خدمات پزشکان و پیراپزشکان مصوب26/2/75 که کلیه مقررات مغایر با این قانون
را الغا نموده و لذا قانون ملغی شده سال 52 و فاقد وجاهت قانونی است. در قانون
تشکیل شورای آموزش پزشکی و تخصصی سال 1352 در خصوص انجام خدمت پس از فراغت از
تحصیل پیش بینی نشده و قانون مذکور صرفاً برای آموزش و تعیین ظرفیت است و لاغیر و
استناد اداره برای اجرای مواد 21 و 22 آییننامه داخلی آن اداره در حدود قانونی
آنان نبوده و برخلاف اصلاحیه قانون سال 58 و آییننامه اجرایی و قانون 75 است. با
توجه به صراحت قانون اخیر صدور حکم بر ابطال مواد 21 و 22 آییننامه مذکور مورد
استدعا است. دفتر امور حقوقی معاونت توسعه مدیریت و منابع وزارت بهداشت، درمان و
آموزش پزشکی در پاسخ به شکایت فوق طی نامه شماره 150678ح/ن مورخ 10/5/85 اعلام
داشتهاند، با توجه به آرای صادره از شعب دیوان عدالت اداری به شمارههای 79 مورخ
22/2/76 و 79 -27/4/77 و 167 مورخ 2/5/79 و با عنایت به اختیارات قانونی شورای
آموزش پزشکی و تخصصی رشتههای پزشکی در خصوص تعیین و تدوین شرایط مربوط به دوره
دستیاری و اهداف مربوط به تاسیس دوره مزبور تقاضای تصمیم مقتضی و صدو حکم به رد
دعوی خواهان دارد. هیأت عمومی دیوان عدالت اداری درتاریخ فوق باحضور رؤسا و
مستشاران و دادرسان علیالبدل شعب دیوان تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره
با اکثریت آراء بـه شرح آتی مبادرت بـه صدور رأی مینماید.
رأی هیأت عمومی
با عنایت به اختیارات قانونی شورای آموزش پزشکی و تخصصی رشتههای پزشکی در تعیین و
تدوین شرایط مربوط به دوره دستیاری و اهداف مربوط به تأسیس دوره مزبور و اینکه اخذ
تعهد رسمی از داوطلبان ورود به دوره مذکور برای انجام خدمت در نقاط مورد نظر وزارت
بهداشت که منصرف از حکم مقرر در ماده یک قانون مربوط به خدمت پزشکان و پیراپزشکان
مصوب 1375 است، بنابراین مادتین 21 و 22 آییننامه مقررات آموزش و پذیرش دستیار
تخصصی در باب ضرورت سپردن تعهد رسمی مذکور مغایرتی با قانون ندارد و خارج از حدود
اختیارات قانونی مربوط نیز نمیباشد.
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
معاون قضائی دیوان عدالت اداری
مقدسیفرد