رأی شماره 825، 826 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری درخصوص پرداخت فوق العاده طرح مسیر ارتقاء شغلی معلمان

1404/9/3 09:15

رأی شماره 825، 826 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری درخصوص پرداخت فوق العاده طرح مسیر ارتقاء شغلی معلمان



شماره هـ/86/232/
231 30/2/1387
تاریخ: 27/8/1386 شماره دادنامه: 825، 826 کلاسه پرونده: 86/231، 232
مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری.
شاکی: آقایان 1ـ حسین مهدی دوست 2ـ مهدی خلیلی.
موضوع شکایت و خواسته: اعلام تعارض آراء صادره از شعب 8 و 32 دیوان عدالت اداری.
مقدمه: الف ـ1ـ شعبه 32 دیوان در رسیدگی به پرونده کلاسه 85/18567 موضوع شکایت
مهدی خلیلی‌مرندی به طرفیت وزارت آموزش و پرورش ـ سازمان مدیریت و برنامه‎ریزی
کشور به خواسته اجراء و پرداخت فوق‎العاده ویژه و طرح مسیر ارتقاء شغلی معلمان به
شرح دادنامه شماره 18475 مورخ 26/2/1385 چنین رأی صادر نموده است، نظر به اینکه
نامبرده دارای مدرک تحصیلی دکتری بوده و از آنجائیکه به موجب مصوبه شماره 2552/ت/
29933 مورخ 26/1/1383 هیأت وزیران که در ماده 5 مقرر داشته است، « پرداخت
فوق‎العاده مذکور شامل معلمانی که مشمول ماده 8 قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان
دولت و همترازی اعضای هیأت علمی شده‎اند، نمی‎باشد و ...» ماده 7 طرح مسیر
ارتقای‌شغلی معلمان موضوع دستورالعمل مسیر ارتقای شغلی معلمان به شماره 38611/1800
مورخ 10/3/1382 سازمان مدیریت و برنامه‎ریزی کشور که مقرر داشته است، « استفاده
همزمان از مزایای این طرح و ماده 8 قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت
امکان‌پذیر نمی‎باشد...» و اینکه براساس رأی وحدت رویه شماره 165ـ163 مورخ 21/3/
1385 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری اجرای طرح همترازی موضوع ماده 8 قانون نظام
کارکنان دولت برای مشمولین آن الزامی بوده و استفاده همزمان از مزایای مذکور در
ماده 8 قانون نظام هماهنگ و طرح مسیر ارتقاء شغلی معلمان محمل قانونی نداشته و
شکایت شاکی مستند به دلیل قانونی نبوده، بنابراین شکایت وی غیر وارد و حکم به رد
شکایت نامبرده به استناد تبصره ماده 44 قانون دیوان عدالت اداری صادر و اعلام
می‎گردد. ب ـ شعبه هشتم دیوان در رسیدگی به پرونده کلاسه 86/55 موضوع شکایت پرویز
باریخی به طرفیت سازمان مدیریت و برنامه‎ریزی کشور و سازمان امور عشایر ایران
(وزارت جهاد کشاورزی) به شرح دادنامه شماره 156 مورخ 4/2/1386 چنین رأی صادر نموده
است، نظر به اینکه بر مبنای ماده 8 قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت مصوب
سیزده شهریور ماه سال 1370، حقوق و فوق‎العاده شغل دارندگان مدارک تحصیلی دکتری و
فوق لیسانس که در مشاغل تحقیقاتی و مطالعاتی اشتغال دارند، نباید از هشتاد درصـد
حقوق و فوق‎العاده شغل اعضای هیأت علمی دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی کمتر باشد و
سازمان خوانده نیز ضمن پذیرش آن در مقام اجرای ماده 8 مارالذکر درباره شاکی به جای
افزایش اصل حقوق و فوق‎العاده شغل وی به میزان هشتاددرصد حقوق و فوق‎العاده شغل
اعضای هیأت علمی بدون محاسبه دقیق فقط مبلغی را به عنوان تفاوت تطبیق همترازی در
حکم کارگزینی منظور که این اقدام با نص صریح ماده 8 مارالبیان مغایرت داشته است.
قانونگذار به شرح ماده شش قانون مذکور به دولت اجازه داده است تا به منظور تطبیق
وضع کارکنان دستگاههای مشمول مقررات خاص و جذب و نگهداری نیروهای مناسب برای مشاغل
تخصصی و مدیریت، فوق‎العاده‎های خاص وضع نمایند و هیأت دولت تعیین میزان
فوق‎العاده مورد بحث را تحت عنوان حق جذب با رعایت مقررات مربوطه بعهده شورای حقوق
و دستمزد محول نموده‎اند و شورای حقوق و دستمزد مأخذ و مبنای تعیین و پرداخت حق و
جذب را به مستخدمین ذیحق مجموع حقوق و فوق‎العاده شغل مشمولین ماده 8 قانون
فوق‌الاشعار به ترتیب مقرر در این ماده تعیین شده و نباید از هشتاد درصد مجموع
حقوق و فوق‎العاده شغل کارکنان مشابه مشمول قانون اعضای هیأت علمی دانشگاهها و
مؤسسات آموزش عالی کمتر باشد. بنابراین تجزیه و تفکیک حقوق و فوق‎العاده شغلی که
به ترتیب مقرر در ماده مزبور تعیین می‎شود از جهت احتساب و تعیین حق جذب محمل
قانونی ندارد، لذا شعبه هشتم دیوان عدالت اداری با در نظر گرفتن مراتب فوق البیان
شکایت شاکی را وارد تشخیص و به استناد ماده 7 قانون دیوان عدالت اداری مصوب 25 آذر
1385 مجمع محترم تشخیص مصلحت نظام جمهوری اسلامی ایران و دادنامه 165 و 164 و 163
مورخ 21/3/1385 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری حکم به ورود شکایت و الزام خوانده به
اصلاح احکام کارگزینی خواهان با احتساب صحیح مابه‌التفاوت حقوق و فوق‎العاده شغل
مطابق مواد 8، 6 قانون فوق‌البیان صادر و اعلام می‎کند. هیأت عمومی دیوان عدالت
اداری در تاریخ فوق باحضور رؤسا و مستشاران ودادرسان علی‎البدل شعب دیوان تشکیل و
پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء به شرح آتی مبادرت به صدور رأی
می‎نماید.

رأی هیأت عمومی
اولاً با توجه به محتویات پرونده‎های فوق‎الذکر وجود تعارض در مدلول دادنامه‎های
صادره در پرونده‎های مذکور محرز است. ثانیاً، حکم مقرر در ماده 6 قانون نظام هماهنگ
پرداخت کارکنان دولت مصوب شهریور ماه 1370 متضمن تفویض اختیار وضع و برقراری
فوق‎العاده‎های خاص به دولت به منظور تطبیق وضع کارکنان دستگاههای مشمول مقررات
خاص و جذب و نگهداری نیروهای مناسب برای مشاغل تخصصی و مدیریت است. نظر به اینکه
تهیه آیین‎نامه‎های اجرائی قانون مزبور از جمله ماده 6 فوق‎الذکر به سازمان امور
اداری و استخدامی کشور و تصویب آن به هیأت وزیران محول شده و هیأت دولت با استفاده
از اختیار قانونی مزبور به شرح ماده 5 مصوبه شماره 2552/ت29933 مورخ 26/1/1383
پرداخت فوق‎العاده طرح مسیر ارتقاء شغلی معلمان به مشمولین ماده 8 قانون
فوق‌الاشعار را غیر مجاز اعلام داشته است، بنابراین دادنامه شماره 18475 مورخ 26/2
/1385 شعبه 32 دیوان عدالت اداری مشعر بر رد شکایت شاکی به خواسته برخورداری از
فوق‎العاده مزبور به جهت استفاده از امتیاز مقرر در ماده 8 قانون فوق‎الذکر صحیح و
موافق قانون و مقررات تشخیص داده می‎شود. این رأی به استناد بند 2 ماده 19 و ماده
43 قانون دیوان عدالت اداری برای شعب دیوان و سایر مراجع اداری ذیربط در موارد
مشابه لازم الاتباع است.
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
معاون قضائی دیوان عدالت اداری ـ مقدسی‌فرد




نویسنده: علیرضا مقیمی دسته بندی: قوانین کیفری تاریخ ثبت: 09:15 1404/9/3 255 نفر بازدید