ابطال بند 12 مصوبه شماره 14401/8-9640/1 مورخ 12/12/1371 شورای عالی شهرسازی و معماری ایران در خصوص طرح جامع شهر تهران

ابطال بند 12 مصوبه شماره 14401/
8-9640/1 مورخ 12/12/1371 شورای عالی شهرسازی و معماری ایران در خصوص طرح جامع شهر
تهران

تاریخ: 29/4/1382 شماره دادنامه: 166 کلاسه پرونده: 81/138
مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری.
شاکی: آقای گودرزی – شهردار اسلامشهر.
موضوع شکایت و خواستـه: ابطال بند 12 مصوبه شماره 14401/8-9640/1 مورخ 12/12/1371
شورای عالی شهرسازی و معماری ایران در خصوص طرح جامع شهر تهران.
مقدمه:
شاکی طی دادخواست تقدیمی اعلام داشته است، بموجب بند 12 مصوبه شماره 14401/8-9640/
1 مورخ 12/12/1371 در خصوص طرح جامع تهران نسبت به اصلاح و تعیین محدوده استحفاظی
شهر تهران اقدام و مقرر نموده است، مرز مشترک محدوده استحفاظی شهرهای مجاور باید
بر اساس مذکور اصلاح گردد. در حالی که:
اولاً ، تعیین و یا اصلاح محدوة حریم استحفاظی شهرها از جمله اختیارات و صلاحیتهای
مقرر برای شورای عالی شهرسازی و معماری مندرج در ماده (2) قانون مربوطه نبوده و
نمی‎باشد.
ثانیاً محدوده حریم شهرداری تهران در طرح جامع مصوب یاد شده پاره‎ای از مناطق واقع
در محدودة قانونی شهرستانهای مجاور تهران را نیز در برگرفته است در حالی که حسب
مفاد ماده 4 قانون تقسیمات کشوری حدود شهر نمی‎تواند از محدوده جغرافیائی بخش
مربوطه تجاوز نماید. مؤید این امر دادنامه شماره 151 مورخ 31/4/1380 هیأت عمومی
دیوان عدالت اداری که بموجب آن مصوبه وزارت کشور در خصوص تعیین حریم شهر قزوین به
دلیل تجاوز به محدوده قانونی شهرستان همجوار (بوئین زهرا) ابطال گرددیده است.
ثالثاً تعیین حدود حریم استحفاظی و تهیه نقشه جامع شهرسازی آن بموجب مقررات ماده 99
قانون شهرداریها بعهده شهرداری بوده که پس از تصویب شورای اسلامی شهر و تایید
وزارت کشور به موقع اجراء گذاشته خواهد شد با توجه به توضیحات مذکور ابطال بند
(12) طرح جامعه تهران را تقاضا دارد.
مدیرکل حقوقی و امور مجلس وزارت مسکن و شهرسازی در پاسخ به شکایت مذکور طی نامه
شماره 6064/230 مورخ 28/5/1381 اعلام داشته‎اند، همانطور که در تبصره یک ماده 4
قانون تعاریف و ضوابط تقسیمات کشوری مصوب 1362 آمده است، تعیین محدوده شهری منوط
به تصویب وزارتین کشور و مسکن و شهرسازی می‎باشد و در اجرای تبصره مذکور نیز
محدوده استحفاظی شهر تهران در شورای عالی شهرسازی و معماری ایران مورخ 12/12/1371
به ریاست وزیر مسکن و شهرسازی و عضویت وزارت کشور بررسی و به تصویب رسیده است،
بنابراین مصوبه مورد بحث منبعث از قانون و لازم الرعایه و لازم الاجراء می‎باشد.
مضافاً به اینکه وفق ماده 7 قانون تأسیس شورای عالی شهرسازی و معماری ایران مصوب
1351، شهرداریها مکلف به اجرای مصوبات شورای عالی که وظایف آن در ماده 2 قانون
مذکور مصرح است می‎باشند. النهایه با عنایت به مفاد نامه و دادنامه شماره 322 مورخ
9/10/1380 آن هیأت مذکور در پرونده کلاسه 79/245، ادعای خواهان فاقد وجاهت قانونی
است.
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق به ریاست حجت‎الاسلام‎والمسلمین
دری‎نجف‎آبادی و با حضور رؤسای شعب بدوی و رؤسا و مستشاران شعب تجدیدنظر تشکیل و
پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء بشرح آتی مبادرت بصدور رأی
می‎نماید.
رأی هیأت عمومی
طبق تبصره یک ماده 4 قانون تعاریف و ضوابط تقسیمات کشوری مصوب 1362 تعیین محدوده
شهری به پیشنهاد شورای شهر موکول و تصویب آن به وزارتین کشور و مسکن و شهرسازی
محول شده است. بنابجهات فوق الذکر و عنایت به وظایف و مسئولیتهای شورای عالی
شهرسازی و معماری ایران بشرح مقرر در قانون تأسیس شورای عالی شهرسازی و معماری
ایران مصوب 1351 و عضویت وزیر مسکن و شهرسازی و وزیر کشور در شورای مزبور، بند 12
مصوبه مورد اعتراض در زمینه تصویب طرح جامعه شهر تهران و اصلاح محدوده استحفاظی
شهر تهران و ضرورت اصلاح مرز مشترک محدوده استحفاظی شهرهای مجاور بر اساس آن
مغایرتی با قانون ندارد و خارج از حدود اختیارات قانونی مربوط نمی‎باشد.