ابطال بند 7 دستورالعمل شماره 10428/1000 مورخ 30/1/1379 سازمان تأمین اجتماعی و وزارت کار و امور اجتماعی

ابطال بند 7 دستورالعمل شماره 10428/1000 مورخ 30/1/
1379 سازمان تأمین اجتماعی و وزارت کار و امور اجتماعی

تاریخ: 13/7/1382 شماره دادنامه: 256-257
کلاسه پرونده: 80/55
مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری.
شاکی: آقای رضا ناصری و پرویز قربانلو.
موضوع شکایت و خواسته: ابطال بند 7 دستورالعمل شماره 10428/1000 مورخ 30/1/1379
سازمان تأمین اجتماعی و وزارت کار و امور اجتماعی.
مقدمه:
شاکی طی دادخواست تقدیمی اعلام داشته است، اینجانب پس از اتمام پیمان و لغو
قرارداد از پروژه پیمانکار اخراج گردیدم بنابراین طبق مقررات به تأمین اجتماعی جهت
برقراری بیمه بیکاری مراجعه کردم. سازمان تأمین اجتماعی با عنوان این مطلب که
مطابق دستور اداری شماره 10428 و بند 7 آن استناد نموده و از برقراری بیمه بیکاری
استنکاف کرده است. نظر به اینکه دستور اداری مورد شکایت موجب تضییع حق شده و
قانونی نمی‎باشد ابطال آن مورد تقاضا است.
معاون حقوقی و امور مجلس سازمان تأمین اجتماعی در پاسخ به شکایت مذکور طی نامه
شماره 13591/7100 مورخ 1/5/1381 اعلام داشته‎اند، در بند 7 توافقنامه مورد شکایت
آمده است «کارکنان شاغل در کارهای با ماهیت غیر دائمی مانند طرحها، پروژه‎ها،
پیمانها، فعالیتهای ساختمانی و عمرانی و ... صرفاً در صورتی که بر اساس رأی مراجع
حل اختلاف در اثنای کار و فعالیتی که بابت آن استخدام گردیده‎اند اخراج شده باشند
مشمول استفاده از مقرری بیمه بیکاری خواهند بود.» بر خلاف تصور شاکی مورد شکایت
هیچگونه مغایرتی با قوانین و مقررات ذیربط ندارد. زیرا، اولاً شاکی برداشت و تعبیر
صحیحی از موضوع «بیکاری بدون میـل و اراده» نداشته است. ثانیـاً بیکاری مشمولین بند
7 یاد شده پس از اتمام پروژه، منتسب به طبیعت و ماهیت غیر دائم و موقت فعالیتهای
مذکور در بند 7 مـی‎باشد ثالثاً افراد شاغل در چنین فعالیتهای در حاق وجدان خود و
هنگام ورود در چنین فعالیتهایـی، به این امر آتی اذعان و آگاهی دارند که پس از
اتمام موضوع فعالیت بیکار خواهند گردید. در حالی که بیکاری مشمول قانون بیمه
بیکاری عبارت از بیکاری است که منبعث از مال خارج از اراده کارگر باشد. آری،
چنانچـه اینگونه ا
فراد در اثنای کار یا پروژه اخراج گردند قانوناً وفق صریح بند 7 یاد شده مشمول
حمایت خواهند بود. مدیرکل دفتر امور حقوقی وزارت کار و امور اجتماعی نیز در پاسخ
به شکایت مذکور طی نامه شماره 48701 مورخ 9/6/1382 مبادرت به ارسال تصویر نامه
شماره 44229 مورخ 25/5/1382 دفتر بیمـه بیکاری نموده است.
در نامه مدیر کل دفتر بیمه بیکاری آمده است، تعداد زیادی از افراد مشمول به استناد
بند 7 دستورالعمل مورخ 30/1/1379 منتفع می‎گردند. زیرا در شرایطی که فرد در اثنای
قرارداد و یا اثنای فعالیت پروژه اخـراج مـی‎گردد بر اساس رأی مراجـع در صورت
بـروز اختلاف و عدم توافق طرفین مبنی بر قطع رابطه کاری، رأی هیأت حل اختلاف قطعـی
و لازم‎الاجراء است. کارگر در چنین شرایطی از مزایای قانون بیمه بیکاری استفاده
می‎نماید.
هیأت عمومـی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق به ریاست حجت‎الاسلام‎والمسلمین
دری‎نجف‎آبادی و با حضور رؤسای شعب بدوی و رؤسا ومستشاران شعب تجدیدنظر تشکیل و پس
از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء بشرح آتی مبادرت بصدور رأی
می‎نماید.
رأی هیأت عمومی
با عنایت به تعریف مندرج در ماده 2 قانون بیمه بیکاری که تصریح دارد «بیکار، بیمه
شده‎ای است که بدون میل و اراده بیکار شده و آماده بکار باشد.» و در نظر گرفتن
اینکه بیکار شدن بلحاظ اتمام و پایان کار در مشاغل که طبیعت و ماهیت آنها غیر
دائمی و فصلی بوده منصرف از تعریـف فوق و از مصـادیق بیکاری بدون میل و اراده تلقی
نمی‎شود، بنابراین مفهوم مخالف بنـد 7 دستورالعمل شمـاره 10428 مورخ 30/1/1379
مبنی بر عدم تعلق بیمه بیکاری بلحاظ اتمام و پایان کار به کارکنانـی که در اینگونه
مشاغل از قبیل طرحها، پروژه‎ها، پیمانها و فعالیتهای عمرانی غیر دائمی و نظایر آن
بکار اشتغال داشته‎اند مخالف با قانون و یا خارج از حدود اختیارات تشخیص داده
نمی‎شود.