ابطال ماده 34 آییننامه اجرائی شماره 67452/ت28328هـ مورخ 28/12/1381 هیأت وزیران
ابطال ماده 34 آییننامه اجرائی شماره 67452/ت28328هـ مورخ 28/12/1381
هیأت وزیران.
تاریخ: 2/9/1382 شماره دادنامه: 331 الی 354
کلاسهپرونده:82/98، 133، 162، 170، 171، 172، 173، 174، 175، 176، 177، 244، 253،
260، 261، 267، 271، 272، 273، 275، 281، 328، 348، 547
مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری.
شاکی: انجمن صنایع نساجی ایران و غیره.
موضوع شکایت و خواستـه: ابطال ماده 34 آییننامه اجرائی شماره 67452/ت28328هـ مورخ
28/12/1381 هیأت وزیران.
مقدمه:
شکات طی دادخواستهای تقدیمی اعلام داشتهاند، در بند هـ ماده 3 قانون اصلاح مـوادی
از قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی و چگونگی
برقراری و وصول عوارض و سایر وجوه از تولید کنندگان کالا، ارائه دهندگان خدمات و
کالاهای وارداتی مصوب 22/10/1381 مجلس شورای اسلامی تاریخ وصول مالیات و عوارض
کالاهای تولیدی موضوع این بند قانونی را به صراحت معین و چنین مقرر داشته است
«سایر کالاهای تولیدی … مطابق فهرستی که … تا پانزدهم بهمن ماه هر سال برای سال
بعد به تصویب هیأت وزیران میرسد …» از طرفی فهرست کالاهای موضوع این قانون بشـرح
جدول یک تصویبنامه شماره 67439/ ت28322هـ مورخ 28/12/1381 هیأت وزیران در تاریخ
28/12/1381 یعنی قبل از 15/11/1382 به تصویب رسیده است، بنابراین و مستنداً به قسمت
اخیر ماده 2 قانون مدنی، مالیات و عوارض موضوعه برای سال بعد از 15/11/1382یعنی از
سال 1/1/1382 قابل دریافت خواهد بود.
نتیجه اینکه در ماده 34 آییننامه اجرائی قانون مذکور که تاریخ وصول مالیات و
عوارض از کالاهای موضوع بند هـ ماده 3 قانون را 1/1/1382 تعیین نموده است مغایر با
قانون بوده و درخواسـت ابطال آنرا دارد. چنانچه بند هـ ماده 3 قانون فاقد تاریخ
اجرا میبود در این صورت نیز ماده 34 آییننامه اجرائی شماره 67452/ت528328هـ مورخ
28/12/1381 که تاریخ دریافت 3% مالیات و عوارض از فروش کالاهای موضوع ماده 3
آییننامه را یک روز پس از تصویب آییننامه یعنی به تاریخ 1/1/1382 به بعد تعیین
نمـوده است، مغایر با قسمت صدر ماده 2 قانون مدنی بوده و از این لحاظ نیز ماده 34
آییننامه جای تأمل دارد.
معاون دفتر امور حقوقی دولت در پاسخ به شکایت مذکور طی نامه شماره 35398 مـورخ 11/
8/1382 اعلام داشتهاند، همانگونه که عنایت دارند مطابق صدر ماده یک و نیز ماده 9
قانون مزبور مقرر شده است «صدر ماده یک قانون: از ابتدای سال 1382 برقراری و
دریافت هرگونه وجوه از جمله مالیات و عـوارض اعـم از ملی و محلی از تولیدکنندگان
کالاها، ارائه دهندگان خدمات و همچنین کالاهای وارداتی صرفاً به موجب این قانون
صورت می پذیرد.» «ماده 9 قانون: آییننامه اجرائی این قانون ظرف 3 ماه از تصویب
به پیشنهاد مشترک وزارتخانههای امور اقتصادی و دارائی، بازرگانی، کشور، صنایع و
معـادن و اتاق بازرگانـی و صنایع و معادن تهیه و به تصویب هیأت وزیران میرسد.»
بنابراین تاریخ دریافت عـوارض موضـوع این قانون از جمله عوارض ماده 3 آن به تصریح
ماده یک از ابتدای سال 1382 تعیین شده از سوی دیگـر مجوزی برای معافیت از پرداخت
عوارض موضوع این قانون در سال 1382 و احالـه آن به سال بعـد پیشبینی نشده است
بعلاوه ماده (9) قانون ناظر به تعیین حداکثر مهلت 3 ماهه برای تهیه آییننامه است
که به صراحت ماده (9) قانون از تاریخ تصویب قانون (22/10/1381) شروع گردیده است و
دولت نیز قبل از خاتمه مهلت مزبور آییننامه را تصویب نموده است. با توجه بمراتب
فوق آییننامه که در فاصله زمانی یاد شده در ماده 9 قانون تصویب و زمان اجرای آن
به تبعیت ازماده یک قانون از 1/1/1382 تعیین شده است، ایرادی نخواهد داشت. کما
اینکه در تبصرههای قانون بودجه سالیانه نیز که معمولاً قبل از فرا رسیدن سال مالی
تصویب میشود مقرر شده و میشود که آییننامه اجرائی از زمان تصویب قانون (نه از
زمان قابلیت اجرای آن) به تصویب دولت برسد تا هنگام فرارسیدن زمان اجرا در ابتدای
سال مالی برای دستگاههای اجرائی و مردم درنحوه اجراء مشکلی پیش نیاید. به عبارت
دیگر اینگونه آییننامهها جنبه «اعدادی» دارند و قانونگذار فرصت تهیه آن را قبل
از زمان ا
جرای قانون تعیین کرده است که در ماده 9 قانون یاد شده نیز به همین ترتیب
قانونگذار تصمیم گرفته است. با توجه به مراتب فوق و از آنجا که آییننامه در فرصت
قانونی تصویب شده و زمان اجرای آییننامه به تبع ماده (1) قانون از ابتدای سال
1382 میباشد و رد دادخواست ابطال ماده 34 آییننامه فوقالذکر را خواهان است.
هیأت عمومــی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق به ریاست حجتالاسلاموالمسلمین
درینجفآبادی و باحضور رؤسـای شعب بدوی و رؤسـا و مستشاران شعب تجدیدنظـر تشکیل و
پس از بحـث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء بشـرح آتی مبادرت بصدور رأی
مینماید.
رأی هیأت عمومی
نظر باینکه مفاد ماده 34 آییننامه اجرائی قانون اصلاح موادی از قانون برنامه سوم
توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و چگونگی برقراری و وصول
عوارض و سایر وجوه از تولیدکنندگان کالا، ارائه دهندگان خدمـات و کالاهای وارداتی
مطابق مدلول ماده یک قانون مزبور تنظیم گردیده لذا مغایر قانون و خارج از حدود
اختیارات شناخته نشد.
هیأت وزیران.
تاریخ: 2/9/1382 شماره دادنامه: 331 الی 354
کلاسهپرونده:82/98، 133، 162، 170، 171، 172، 173، 174، 175، 176، 177، 244، 253،
260، 261، 267، 271، 272، 273، 275، 281، 328، 348، 547
مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری.
شاکی: انجمن صنایع نساجی ایران و غیره.
موضوع شکایت و خواستـه: ابطال ماده 34 آییننامه اجرائی شماره 67452/ت28328هـ مورخ
28/12/1381 هیأت وزیران.
مقدمه:
شکات طی دادخواستهای تقدیمی اعلام داشتهاند، در بند هـ ماده 3 قانون اصلاح مـوادی
از قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی و چگونگی
برقراری و وصول عوارض و سایر وجوه از تولید کنندگان کالا، ارائه دهندگان خدمات و
کالاهای وارداتی مصوب 22/10/1381 مجلس شورای اسلامی تاریخ وصول مالیات و عوارض
کالاهای تولیدی موضوع این بند قانونی را به صراحت معین و چنین مقرر داشته است
«سایر کالاهای تولیدی … مطابق فهرستی که … تا پانزدهم بهمن ماه هر سال برای سال
بعد به تصویب هیأت وزیران میرسد …» از طرفی فهرست کالاهای موضوع این قانون بشـرح
جدول یک تصویبنامه شماره 67439/ ت28322هـ مورخ 28/12/1381 هیأت وزیران در تاریخ
28/12/1381 یعنی قبل از 15/11/1382 به تصویب رسیده است، بنابراین و مستنداً به قسمت
اخیر ماده 2 قانون مدنی، مالیات و عوارض موضوعه برای سال بعد از 15/11/1382یعنی از
سال 1/1/1382 قابل دریافت خواهد بود.
نتیجه اینکه در ماده 34 آییننامه اجرائی قانون مذکور که تاریخ وصول مالیات و
عوارض از کالاهای موضوع بند هـ ماده 3 قانون را 1/1/1382 تعیین نموده است مغایر با
قانون بوده و درخواسـت ابطال آنرا دارد. چنانچه بند هـ ماده 3 قانون فاقد تاریخ
اجرا میبود در این صورت نیز ماده 34 آییننامه اجرائی شماره 67452/ت528328هـ مورخ
28/12/1381 که تاریخ دریافت 3% مالیات و عوارض از فروش کالاهای موضوع ماده 3
آییننامه را یک روز پس از تصویب آییننامه یعنی به تاریخ 1/1/1382 به بعد تعیین
نمـوده است، مغایر با قسمت صدر ماده 2 قانون مدنی بوده و از این لحاظ نیز ماده 34
آییننامه جای تأمل دارد.
معاون دفتر امور حقوقی دولت در پاسخ به شکایت مذکور طی نامه شماره 35398 مـورخ 11/
8/1382 اعلام داشتهاند، همانگونه که عنایت دارند مطابق صدر ماده یک و نیز ماده 9
قانون مزبور مقرر شده است «صدر ماده یک قانون: از ابتدای سال 1382 برقراری و
دریافت هرگونه وجوه از جمله مالیات و عـوارض اعـم از ملی و محلی از تولیدکنندگان
کالاها، ارائه دهندگان خدمات و همچنین کالاهای وارداتی صرفاً به موجب این قانون
صورت می پذیرد.» «ماده 9 قانون: آییننامه اجرائی این قانون ظرف 3 ماه از تصویب
به پیشنهاد مشترک وزارتخانههای امور اقتصادی و دارائی، بازرگانی، کشور، صنایع و
معـادن و اتاق بازرگانـی و صنایع و معادن تهیه و به تصویب هیأت وزیران میرسد.»
بنابراین تاریخ دریافت عـوارض موضـوع این قانون از جمله عوارض ماده 3 آن به تصریح
ماده یک از ابتدای سال 1382 تعیین شده از سوی دیگـر مجوزی برای معافیت از پرداخت
عوارض موضوع این قانون در سال 1382 و احالـه آن به سال بعـد پیشبینی نشده است
بعلاوه ماده (9) قانون ناظر به تعیین حداکثر مهلت 3 ماهه برای تهیه آییننامه است
که به صراحت ماده (9) قانون از تاریخ تصویب قانون (22/10/1381) شروع گردیده است و
دولت نیز قبل از خاتمه مهلت مزبور آییننامه را تصویب نموده است. با توجه بمراتب
فوق آییننامه که در فاصله زمانی یاد شده در ماده 9 قانون تصویب و زمان اجرای آن
به تبعیت ازماده یک قانون از 1/1/1382 تعیین شده است، ایرادی نخواهد داشت. کما
اینکه در تبصرههای قانون بودجه سالیانه نیز که معمولاً قبل از فرا رسیدن سال مالی
تصویب میشود مقرر شده و میشود که آییننامه اجرائی از زمان تصویب قانون (نه از
زمان قابلیت اجرای آن) به تصویب دولت برسد تا هنگام فرارسیدن زمان اجرا در ابتدای
سال مالی برای دستگاههای اجرائی و مردم درنحوه اجراء مشکلی پیش نیاید. به عبارت
دیگر اینگونه آییننامهها جنبه «اعدادی» دارند و قانونگذار فرصت تهیه آن را قبل
از زمان ا
جرای قانون تعیین کرده است که در ماده 9 قانون یاد شده نیز به همین ترتیب
قانونگذار تصمیم گرفته است. با توجه به مراتب فوق و از آنجا که آییننامه در فرصت
قانونی تصویب شده و زمان اجرای آییننامه به تبع ماده (1) قانون از ابتدای سال
1382 میباشد و رد دادخواست ابطال ماده 34 آییننامه فوقالذکر را خواهان است.
هیأت عمومــی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق به ریاست حجتالاسلاموالمسلمین
درینجفآبادی و باحضور رؤسـای شعب بدوی و رؤسـا و مستشاران شعب تجدیدنظـر تشکیل و
پس از بحـث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء بشـرح آتی مبادرت بصدور رأی
مینماید.
رأی هیأت عمومی
نظر باینکه مفاد ماده 34 آییننامه اجرائی قانون اصلاح موادی از قانون برنامه سوم
توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و چگونگی برقراری و وصول
عوارض و سایر وجوه از تولیدکنندگان کالا، ارائه دهندگان خدمـات و کالاهای وارداتی
مطابق مدلول ماده یک قانون مزبور تنظیم گردیده لذا مغایر قانون و خارج از حدود
اختیارات شناخته نشد.