نقض رأی صادره در پرونده کلاسه ت 735/81/7 شعبه هفتم تجدیدنظر دیوان عدالت اداری
نقض رأی صادره در پرونده کلاسه ت 735/81/7 شعبه هفتم تجدیدنظر دیوان عدالت اداری
تاریخ: 20/2/1383 شماره دادنامه: 47
کلاسه پرونده: 68/83
مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
شاکی: مستشار شعبه هفتم تجدیدنظر دیوان عدالت اداری
موضوع شکایت و خواسته: نقض رأی صادره در پرونده کلاسه ت 7/81/735 شعبه هفتم
تجدیدنظر دیوان عدالت اداری
مقدمه:
مستشار محترم شعبه هفتم تجدیدنظر در نامه تقدیمی اعلام داشتهاند، شکایت آقای
عبادالله صدری بهطرفیت سازمان تأمین اجتماعی بهخواسته اصلاح مستمری بازنشستگی
بموجب دادنامه شماره 924 مورخ 12/4/81 شعبه چهارم رد گردیده است. تجدیدنظر خواهی
شاکی به شعبه هفتم تجدیدنظر ارجاع و سرانجام بموجب دادنامه شماره 763 مورخ 30/9/81
تجدیدنظرخواهی رد و دادنامه بدوی تأیید گردیده است. پس از ابلاغ دادنامه شعبه هفتم
تجدیدنظر، مشارالیه تقاضای اعمال تبصره یک ماده 18 قانون دیوان عدالت اداری را در
اجرای ماده 39 قانون برنامه سوم توسعه نمودند، با بررسی محتویات پرونده نظر
بهاینکه اولاً مفاد تبصره ماده 77 قانون تأمین اجتماعی متوسط مزد یا حقوق برای
محاسبه مستمری بازنشستگی را از مجموع مزد یا حقوق بیمه شده که براساس آن حق بیمه
پرداخت گردیده ظرف آخرین دو سال پرداخت حق بیمه تقسیم و بر 24 مقرر نموده ثانیاً،
رأی شماره 284 الی 287 مورخ 27/8/80 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری بخشنامه فنی
شماره 629 سازمان تأمین اجتماعی که مبادرت به وضع قاعده خاصی بر خلاف ماده 77
قانون تأمین اجتماعی و تبصره ذیل آن در رابطه با نحوه احتساب و پرداخت مستمری
بازنشستگی نموده ا
بطال گردیده است و استناد سازمان تجدیدنظر خوانده در لایحه دفاعیه شماره 1098 مورخ
11/4/81 به بخشنامه فنی شماره 629 که براساس رأی فوقالذکر هیأت عمومی ابطال شده
فاقد وجاهت قانونی است. ثالثاً، استنباط و نحوه اقدام سازمان تأمین اجتماعی از
ماده 39 قانون برنامه سوم در رابطه با نحوه احتساب مستمری بازنشستگی و برخورد با
کارگر بازنشسته در این خصوص فاقد محمل قانونی است و با منطوق و مدلول قانون و
آییننامه آن منافات دارد. زیرا مفاد بند (ب) ماده 39 قانون برنامه سوم مقرر
میدارد در صورتی که نرخ رشد دستمزد اعلام شده کارگران در دو سال خدمت آنها بیش از
نرخ رشد طبیعی دستمزد کارگران بوده و با سالهای قبل سازگار نباشد مشروط بر آنکه
این افزایش دستمزد به دلیل ارتقای شغل نباشد. سازمان تأمین اجتماعی علاوه بر
دریافت مابهالتفاوت میزان کسور سهم کارگر و کارفرما به نسبت دستمزد واقعی و
دستمزد اعلام شده سالهای قبل از کارفرمای ذیربط خسارات وارده بر سازمان را براساس
آییننامهای که توسط وزارتخانههای کار و امور اجتماعی تهیه و به تصویب هیأت
وزیران میرسد از کارفرمایان اخذ خواهد کرد و ماده (2) آییننامه اجرائی بند (ب)
ماده 39 قانون برنامه سوم
توسعه اقتصادی اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران مصوب 1380 هیأت وزیران سازمان
تأمین اجتماعی را مکلف نموده که دستمزد مبنای پرداخت حق بیمه بیمهشدگان را طی دو
سال آخر اشتغال آنان مورد رسیدگی قرار دهد و متوسط نرخ رشد دستمزد مبنای پرداخت حق
بیمه آنان در دو سال مزبور را با متوسط نرخ رشد دستمزد مبنای پرداخت حق بیمه آنان
طی هشت سال قبل از آن مقایسه نموده و به ترتیب زیر عمل نماید الف ـ در صورتی که
افزایش متوسط دستمزد دو سال آخر بیمه شده مطابق افزایشهای مصوبات شورای عالی کار و
سایر قوانین بوده و 5% هم بیشتر باشد و یا اینکه افزایش ناشی از ارتقاء شغلی و
تغییر کارگاه باشد اینگونه دستمزدها طبیعی تلقی گردد. ب ـ چنانچه افزایش دستمزد دو
سال آخر بیمه شده با رعایت موارد بند ( الف) بیشتر باشد دستمزد غیرطبیعی تلقی و
مابهالتفاوت حق بیمه محاسبه و از کارفرما قابل وصول خواهد بود که با عنایت بصراحت
قانون فوقالاشعار و آییننامه آن کارفرما مسئولیت پرداخت مابهالتفاوت و خسارات
وارده به سازمان با شیوه مقرر در آییننامه مذکور را درخصوص موضوع دارد و عدم
اعمال مفاد ماده 77 قانون تأمین اجتماعی و تبصره ذیل آن نسبت به مشمولین قانون
تأمین
اجتماعی بازنشسته در اینگونه موارد فاقد وجاهت قانونی است. علیهذا با قبول درخواست
اعمال تبصره الحاقی به ماده 18 قانون دیوان عدالت اداری پرونده به منظور طرح در
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری تقدیم میگردد. هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در
تاریخ فوق به ریاست حجتالاسلام والمسلمین دری نجفآبادی و با حضور رؤسای شعب بدوی
و رؤسا و مستشاران شعب تجدیدنظر تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با
اکثریت آراء بشرح آتی مبادرت بصدور رأی مینماید.
رأی هیأت عمومی
با عنایت به مراتب مندرج در مشروحه مورخ 8/2/83 مستشار شعبه هفتم تجدیدنظر دیوان
عدالت اداری مبنی بر وقوع اشتباه در مدلول دادنامه شماره 763 مورخ 30/9/81 در
پرونده کاسه ت 7/82/735 آن شعبه مستنداً به تبصرههای یک و 3 الحاقی به ماده 18
قانون دیوان عدالت اداری مصوب 26/2/72 دادنامه فوقالذکر نقض میشود و رسیدگی و
اتخاذ تصمیم نسبت به دادخواست تجدیدنظر به شعبه سوم تجدیدنظر دیوان محول میگردد.