ابطال مصوبه شماره 9001 /29مورخ 28/4/1377 شهرداری تبریز
ابطال مصوبه شماره
9001 /29مورخ 28/4/1377 شهرداری تبریز
تاریخ: 4/2/1384 شماره دادنامه: 46 کلاسه پرونده: 82/621
مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری.
شاکی: آقای ساعد تنباکوچی.
موضوع شکایت و خواسته: ابطال مصوبه شماره 29/9001 مورخ 28/4/1377 شهرداری تبریز.
مقدمه: شاکی به شرح دادخواست تقدیمی اعلام داشته است، اخذ هرگونه وجه از مردم تحت
عنوان مالیات، عوارض یا عناوین مشابه باید مستند به حکم قانون بوده والا مطابق
ماده 600 قانون مجازات اسلامی ممنوع و قابل تعقیب قانونی است. علیرغم این الزام و
مسئولیت قانونی شهردار وقت تبریز طی نامه شماره 29/9001 مورخ 28/4/1377 به
استانداری آذربایجانشرقی (تحت عنوان قائم مقام شورای اسلامی شهر تبریز) پیشنهاد
کرده است که از کلیه مالکینی که در اجرای مقررات مواد 147 و 148 اصلاحی قانون ثبت
مبادرت به اخذ سند مالکیت نسبت به اراضی و باغات و مستحدثات خود نموده و یا
مینمایند علاوه بر جرایم مقرر در ماده 100 قانون شهرداری و تبصرههای ذیل آن
معادل 55% بهای روز اخذ سند مالکیت ملک مورد نظر به عنوان حق تأسیسات و نیازمندیها
و کاربریهای عمومی از مالک بطور قهری اخذ شود. متاسفانه معاون عمرانی استانداری
آذربایجان شرقی نیز بدون بررسی قانونی با این پیشنهاد خلاف قانون شهردار وقت
موافقت نموده است. به طوری که ملاحظه میفرمایید پیشنهاد وضع عوارض 55% به کیفیت
مرقوم آشکارا مخالف موازین شرعی و قانونی بوده و خارج از اختیارات قانونی مقامات
یاد شده است. لذا ابطال مصوب
ه شماره 29/9001 مورخ 28/4/1377 شهرداری تبریز مورد تقاضا است. سرپرست شهردار
تبریز در پاسخ به شکایت مذکور طی نامه شماره 59/25909 مورخ 4/10/1382 اعلام
داشتهاند، مستند و مجوز قانونی و لازمه جهت اخذ عوارض موصوف در شهرداری تبریز
مصوبات لاحق و متأخر اسلامی شهر تبریز از جمله مصوبه شماره 161 مورخ 16/3/1380 و
شماره 141-21/10/1379 به شرح اختیار و صلاحیت مقید در ماده 77 قانون تشکیلات،
وظایف و انتخابات شورای اسلامی کشور و انتخاب شهرداران و صدور مصوبه لاحق و لغو و
بلااثر نمودن مصوبه قائم مقام شورای اسلامی شهر ابطال آن موضوعیت نخواهد داشت.
زیرا مستند اقدام و عمل در حال حاضر در شهرداری مصوبات شورای اسلامی شهر است نه
مصوبه استانداری قائم مقام شورا. هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق با
حضور رؤسای شعب بدوی و رؤسا و مستشاران شعب تجدیدنظر تشکیل و پس از بحث و بررسی و
انجام مشاوره با اکثریت آراء بشرح آتی مبادرت به صدور رأی مینماید.
رأی هیأت عمومی
هر چند وضع قاعده آمره در باب اخذ وجه از اشخاص مختص مقنن یا مأذون از قبل
قانونگذار است و پیشنهاد شماره 29/9001 مورخ 28/4/1377 شهردارتبریز مبنی براخذ 55%
ارزش املاکی که در اجرای مادتین 147 و148
اصلاحی قانون ثبت اسناد واملاک کشور به تملک افراد درآمده و به تصویب رسیده است
خلاف قانون و خارج از حدود اختیارات قوه مجریه در وضع مقررات دولتی میباشد و
علیالاصول قابل ابطال است، لکن با وضع مصوبه جدید توسط شورای اسلامی شهر و در
نتیجه لغو و انتفاء مصوبه مورد اعتراض، موضوع شکایت بکیفیت مطروحه منتفی محسوب
میشود موردی برای رسیدگی در این خصوص وجود ندارد. ضمناً در خصوص مصوبه جدید نیز
چون شکایتی مطرح نشده است هیأت عمومی مواجه با تکلیف نمیباشد./
رئیس هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
علی رازینی
9001 /29مورخ 28/4/1377 شهرداری تبریز
تاریخ: 4/2/1384 شماره دادنامه: 46 کلاسه پرونده: 82/621
مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری.
شاکی: آقای ساعد تنباکوچی.
موضوع شکایت و خواسته: ابطال مصوبه شماره 29/9001 مورخ 28/4/1377 شهرداری تبریز.
مقدمه: شاکی به شرح دادخواست تقدیمی اعلام داشته است، اخذ هرگونه وجه از مردم تحت
عنوان مالیات، عوارض یا عناوین مشابه باید مستند به حکم قانون بوده والا مطابق
ماده 600 قانون مجازات اسلامی ممنوع و قابل تعقیب قانونی است. علیرغم این الزام و
مسئولیت قانونی شهردار وقت تبریز طی نامه شماره 29/9001 مورخ 28/4/1377 به
استانداری آذربایجانشرقی (تحت عنوان قائم مقام شورای اسلامی شهر تبریز) پیشنهاد
کرده است که از کلیه مالکینی که در اجرای مقررات مواد 147 و 148 اصلاحی قانون ثبت
مبادرت به اخذ سند مالکیت نسبت به اراضی و باغات و مستحدثات خود نموده و یا
مینمایند علاوه بر جرایم مقرر در ماده 100 قانون شهرداری و تبصرههای ذیل آن
معادل 55% بهای روز اخذ سند مالکیت ملک مورد نظر به عنوان حق تأسیسات و نیازمندیها
و کاربریهای عمومی از مالک بطور قهری اخذ شود. متاسفانه معاون عمرانی استانداری
آذربایجان شرقی نیز بدون بررسی قانونی با این پیشنهاد خلاف قانون شهردار وقت
موافقت نموده است. به طوری که ملاحظه میفرمایید پیشنهاد وضع عوارض 55% به کیفیت
مرقوم آشکارا مخالف موازین شرعی و قانونی بوده و خارج از اختیارات قانونی مقامات
یاد شده است. لذا ابطال مصوب
ه شماره 29/9001 مورخ 28/4/1377 شهرداری تبریز مورد تقاضا است. سرپرست شهردار
تبریز در پاسخ به شکایت مذکور طی نامه شماره 59/25909 مورخ 4/10/1382 اعلام
داشتهاند، مستند و مجوز قانونی و لازمه جهت اخذ عوارض موصوف در شهرداری تبریز
مصوبات لاحق و متأخر اسلامی شهر تبریز از جمله مصوبه شماره 161 مورخ 16/3/1380 و
شماره 141-21/10/1379 به شرح اختیار و صلاحیت مقید در ماده 77 قانون تشکیلات،
وظایف و انتخابات شورای اسلامی کشور و انتخاب شهرداران و صدور مصوبه لاحق و لغو و
بلااثر نمودن مصوبه قائم مقام شورای اسلامی شهر ابطال آن موضوعیت نخواهد داشت.
زیرا مستند اقدام و عمل در حال حاضر در شهرداری مصوبات شورای اسلامی شهر است نه
مصوبه استانداری قائم مقام شورا. هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق با
حضور رؤسای شعب بدوی و رؤسا و مستشاران شعب تجدیدنظر تشکیل و پس از بحث و بررسی و
انجام مشاوره با اکثریت آراء بشرح آتی مبادرت به صدور رأی مینماید.
رأی هیأت عمومی
هر چند وضع قاعده آمره در باب اخذ وجه از اشخاص مختص مقنن یا مأذون از قبل
قانونگذار است و پیشنهاد شماره 29/9001 مورخ 28/4/1377 شهردارتبریز مبنی براخذ 55%
ارزش املاکی که در اجرای مادتین 147 و148
اصلاحی قانون ثبت اسناد واملاک کشور به تملک افراد درآمده و به تصویب رسیده است
خلاف قانون و خارج از حدود اختیارات قوه مجریه در وضع مقررات دولتی میباشد و
علیالاصول قابل ابطال است، لکن با وضع مصوبه جدید توسط شورای اسلامی شهر و در
نتیجه لغو و انتفاء مصوبه مورد اعتراض، موضوع شکایت بکیفیت مطروحه منتفی محسوب
میشود موردی برای رسیدگی در این خصوص وجود ندارد. ضمناً در خصوص مصوبه جدید نیز
چون شکایتی مطرح نشده است هیأت عمومی مواجه با تکلیف نمیباشد./
رئیس هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
علی رازینی