ابطال بخشنامه شماره 3259/ک مورخ 25/2/1379 معاون امور درمان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی
ابطال بخشنامه شماره 3259/ک مورخ 25/2/1379 معاون امور
درمان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی
تاریخ: 29/3/84 شماره دادنامه: 141 کلاسه پرونده: 84/69
مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری.
شاکی: آقای جمال پازوکی.
موضوع شکایت و خواسته: ابطال بخشنامه شماره 3259/ک مورخ 25/2/1379 معاون امور
درمان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی.
مقدمه: شاکی به شرح دادخواست تقدیمی اعلام داشته است، طبق بند (ر) تبصره 4 ماده 2
آییننامه تأسیس آزمایشگاه تشخیص طبی هر درمانگاه میتواند به سایر زیر مجموعههای
خود آزمایشگاه را نیز اضافه نماید. از آنجا که بخشنامهها میبایست در راستای
تسهیل آییننامهها قرار بگیرند لیکن بخشنامه شماره 3259/ک مورخ 25/2/1379 نافی
آییننامه مذکور بوده و مانع صدور مجوز آزمایشگاه درون درمانگاه شبانه روزیها شده
است. درخواست ابطال آن را دارد. شاکی در لایحه تکمیلی مورخ 22/3/1384 نیز مبادرت
به ارسال تصویر نامه شماره 59953/ح/ن مورخ 6/5/1382 سرپرست دفتر حقوقی وزارت
بهداشت، درمان و آموزش پزشکی نمودهاند. در این نامه آمده است، بر اساس بند 8 ماده
10آییننامه تأسیس و اداره امور آزمایشگاههای تشخیص طبی و آسیب شناسی مصوب 28/1/
1378 وزیر وقت، تعداد آزمایشگاه مورد نیاز در هر شهر و فاصله آنها از همدیگر
براساس جمعیت، وسعت، پراکندگی جمعیت و سایر موضوعات توسط گروه کارشناسان و هماهنگی
اداره کل امور آزمایشگاهها خواهد بود که بر خلاف آن در بند 8 بخشنامه شماره 3259/ک
مورخ 25/2/1379 معاون درمان وقت فقط رعایت فاصله دو آزمایشگاه خصوصی از یکدیگر
بدون ملحوظ دا
شتن جمعیت و سایر پارامترهای مذکور در فوق آمده است و قابل توجه است که بند مذکور
با بند 7 بخشنامه که ملاک اجازه تأسیس هر آزمایشگاه را به ازاء هر 30000 نفر تعیین
نموده مغایر میباشد و موجب دوگانگی در اجرا خواهد گردید. لذا با توجه به تناقض
موجود در بخشنامه و مغایرت بند 8 آن با آییننامه مربوط به لحاظ تصریح آیین نامه
به رعایت جمعیت و وسعت و پراکندگی جمعیت و … در نتیجه خروج موضوعی بخشنامه از
آییننامه محرز و فاقد وجاهت حقوقی لازم در تدوین بخشنامه میباشد. با عنایت به
مراتب فوق بررسی و تجدیدنظر لازم و اصلاح بخشنامه مورد بحث پیشنهاد میگردد. هیأت
عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق با حضور رؤسای شعب بدوی و رؤسا و مستشاران
شعب تجدیدنظر تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء به شرح آتی
مبادرت به صدور رأی می نماید.
رأی هیأت عمومی
طبق ماده 25 قانون دیوان عدالت اداری تصویبنامهها و آییننامهها و سایر مقررات
دولتی از حیث مغایرت با احکام شرع و یا قوانین یا خارج بودن از حدود اختیارات قوه
مجریه قابل اعتراض و رسیدگی در هیأت عمومی دیوان است. بنابراین اعتراض شاکی نسبت
به بخشنامه شماره 3259/ک مورخ 25/2/1379 معاون درمان وزارت بهداشت، درمان و آموزش
پزشکی به ادعای مغایرت با آییننامه تأسیس آزمایشگاه تشخیص طبی، از مصادیق ماده 25
فوقالذکر نمیباشد و موردی برای رسیدگی و امعان نظر نسبت به آن در هیأت عمومی
دیوان وجود ندارد./
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
معاون قضائی دیوان عدالت اداری
مقدسیفرد
درمان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی
تاریخ: 29/3/84 شماره دادنامه: 141 کلاسه پرونده: 84/69
مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری.
شاکی: آقای جمال پازوکی.
موضوع شکایت و خواسته: ابطال بخشنامه شماره 3259/ک مورخ 25/2/1379 معاون امور
درمان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی.
مقدمه: شاکی به شرح دادخواست تقدیمی اعلام داشته است، طبق بند (ر) تبصره 4 ماده 2
آییننامه تأسیس آزمایشگاه تشخیص طبی هر درمانگاه میتواند به سایر زیر مجموعههای
خود آزمایشگاه را نیز اضافه نماید. از آنجا که بخشنامهها میبایست در راستای
تسهیل آییننامهها قرار بگیرند لیکن بخشنامه شماره 3259/ک مورخ 25/2/1379 نافی
آییننامه مذکور بوده و مانع صدور مجوز آزمایشگاه درون درمانگاه شبانه روزیها شده
است. درخواست ابطال آن را دارد. شاکی در لایحه تکمیلی مورخ 22/3/1384 نیز مبادرت
به ارسال تصویر نامه شماره 59953/ح/ن مورخ 6/5/1382 سرپرست دفتر حقوقی وزارت
بهداشت، درمان و آموزش پزشکی نمودهاند. در این نامه آمده است، بر اساس بند 8 ماده
10آییننامه تأسیس و اداره امور آزمایشگاههای تشخیص طبی و آسیب شناسی مصوب 28/1/
1378 وزیر وقت، تعداد آزمایشگاه مورد نیاز در هر شهر و فاصله آنها از همدیگر
براساس جمعیت، وسعت، پراکندگی جمعیت و سایر موضوعات توسط گروه کارشناسان و هماهنگی
اداره کل امور آزمایشگاهها خواهد بود که بر خلاف آن در بند 8 بخشنامه شماره 3259/ک
مورخ 25/2/1379 معاون درمان وقت فقط رعایت فاصله دو آزمایشگاه خصوصی از یکدیگر
بدون ملحوظ دا
شتن جمعیت و سایر پارامترهای مذکور در فوق آمده است و قابل توجه است که بند مذکور
با بند 7 بخشنامه که ملاک اجازه تأسیس هر آزمایشگاه را به ازاء هر 30000 نفر تعیین
نموده مغایر میباشد و موجب دوگانگی در اجرا خواهد گردید. لذا با توجه به تناقض
موجود در بخشنامه و مغایرت بند 8 آن با آییننامه مربوط به لحاظ تصریح آیین نامه
به رعایت جمعیت و وسعت و پراکندگی جمعیت و … در نتیجه خروج موضوعی بخشنامه از
آییننامه محرز و فاقد وجاهت حقوقی لازم در تدوین بخشنامه میباشد. با عنایت به
مراتب فوق بررسی و تجدیدنظر لازم و اصلاح بخشنامه مورد بحث پیشنهاد میگردد. هیأت
عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق با حضور رؤسای شعب بدوی و رؤسا و مستشاران
شعب تجدیدنظر تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء به شرح آتی
مبادرت به صدور رأی می نماید.
رأی هیأت عمومی
طبق ماده 25 قانون دیوان عدالت اداری تصویبنامهها و آییننامهها و سایر مقررات
دولتی از حیث مغایرت با احکام شرع و یا قوانین یا خارج بودن از حدود اختیارات قوه
مجریه قابل اعتراض و رسیدگی در هیأت عمومی دیوان است. بنابراین اعتراض شاکی نسبت
به بخشنامه شماره 3259/ک مورخ 25/2/1379 معاون درمان وزارت بهداشت، درمان و آموزش
پزشکی به ادعای مغایرت با آییننامه تأسیس آزمایشگاه تشخیص طبی، از مصادیق ماده 25
فوقالذکر نمیباشد و موردی برای رسیدگی و امعان نظر نسبت به آن در هیأت عمومی
دیوان وجود ندارد./
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
معاون قضائی دیوان عدالت اداری
مقدسیفرد