ابطال بند 4 مصوبه دومین جلسه دوره دوم هیأت امنای دانشگاه تهران و بخشنامه شماره 3698/15 مورخ 21/6/1380 مدیرکل دفتر هیأت امناء و هیأت ممیزه مرکزی و شورای مرکزی دانشگاهها
ابطال بند 4 مصوبه دومین جلسه دوره دوم هیأت امنای دانشگاه
تهران و بخشنامه شماره 3698/15 مورخ 21/6/1380 مدیرکل دفتر هیأت امناء و هیأت
ممیزه مرکزی و شورای مرکزی دانشگاهها
تاریخ: 9/5/84 شماره دادنامه: 194 کلاسه پرونده: 38/84
مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری.
شاکی: آقایان 1- علی مهدیزاده 2- محمود عشقآبادی.
موضوع شکایت و خواسته: ابطال بند 4 مصوبه دومین جلسه دوره دوم هیأت امنای دانشگاه
تهران و بخشنامه شماره 3698/15 مورخ 21/6/1380 مدیرکل دفتر هیأت امناء و هیأت
ممیزه مرکزی و شورای مرکزی دانشگاهها.
مقدمه: شکات در دادخواست و شکایتنامه تقدیمی اعلام داشتهاند، براساس قانون نظام
هماهنگ پرداخت کارکنان دولت و به ویژه تبصره 4 ماده 3 قانون مذکور مصوب 1370 مجلس
شورای اسلامی و قوانین مربوط به امتیازات ایثارگران و افزایش حقوق و فوقالعاده
شغل اعم از 6% و 3% بر مبنای حقوق و حداکثر افزایش دو گروه جهت کلیه مستخدمان
ایثارگر چه اعضاء هیأت علمی و سایر مستخدمین ایثارگر در نظر گرفته شده است و بر
همین اساس تا سال 1377 سابقه ایثارگری حداکثر تا 11 پایه در متن احکام اعضای هیأت
علمی ایثارگر آمده است ولی بعد از سال مذکور با این استدلال که پایهها بیانگر
سابقه علمی عضو میباشد و معادل ریالی آنرا تحت عنوان سایر مزایا با ردیف مستقل در
احکام این دسته از ایثارگران لحاظ نمودند که تا صدور بخشنامه فوق جزء حقالتدریس و
حقالتحقیق محاسبه میگردید، نظر به اینکه امتیاز ایثارگری به عنوان خدمت مفید
محاسبه میشود و جزء سوابق خدمتی لحاظ میگردد، لذا اعطای پایه ترفیع نیز باید به
عنوان سابقه مفید باشد و دلیلی بر مجزا کردن آن از مجموعه ردیفهای حقوق و
فوقالعاده شغل وجود ندارد، زیرا سایر مستخدمین ایثارگر حداکثر تا دو گروه از
ارتقاء بهرهمند میشون
د و از مزایای آن اعم از محاسبه ضریب اضافهکار و مأموریت و غیره به طور دائم
برخوردار میباشند و هیچ دلیلی برای استثنای اعضای هیأت علمی ایثارگر از این امر
وجود ندارد. در واقع با مصوبه و بخشنامه این دسته از ایثارگران از این حق و امتیاز
قانونی بدون دلیل محروم شدهاند. علیهذا با عنایت به اینکه بخشنامه و بند 4 مصوبه
مذکور اعضای هیأت علمی ایثارگر را از شمول آن قانون کلی استثناء نموده و حال اینکه
این بخشنامه هیچ وجاهت قانونی ندارد، لهذا بدین وسیله انتظار دارد بخشنامه شماره
3698/15 مدیرکل دفتر هیأتهای امناء و هیأت ممیزه مرکزی و شورای مرکزی دانشگاهها و
بند 4 مصوبات دومین جلسه از دور دوم هیأت امنای دانشگاه تهران به لحاظ خلاف قانون
بودن و خروج از حدود اختیارات ابطال گردد. مدیرکل دفتر حقوقی وزارت علوم تحقیقات و
فناوری در پاسخ به شکایت آقای علیمهدیزاده به خواسته ابطال بخشنامه شماره 3698/
15 مورخ 21/6/1380 مدیرکل دفتر هیأتهای امناء به شرح نامه شماره 1673/75 مورخ 1/4/
1384 با ارسال تصویر نامه شماره 805/15 مورخ 27/2/1384 اداره کل دفتر هیأت امناء و
هیأت ممیزه مرکـزی و شورای
مرکزی دانشگاهها اعلام داشتهاند، براساس مصوبـات دومین جلسه از دوره دوم هیأت
امنای دانشگاه تهران مورخ 26/12/1374، امتیاز ایثارگران باید به صورت یک رقم
جداگانه مطرح و تحت عنوان امتیاز جانبازی یا آزادگی یا رزمندگی در احکام استخدامی
ذیربط درج شود. در نامه شماره 805/15 مورخ 27/2/1384 آمده است، با استناد به بند
(ن) ماده 7 قانون تشکیل هیأتهای امناء تصویب مقررات استخدامی اعضای هیأت علمی از
وظایف و اختیارات هیأتهای امناء میباشد و با استناد به مصوبات دومین جلسه از دوره
دوم هیأت امنای دانشگاه تهران مورخ 26/12/1374 ترفیعات ایثارگری جزء ترفیعات
آموزشی و پژوهشی اعضای هیأت علمی نبوده و لازم است که این امتیاز به صورت یک رقم
مجزا تحت عنوان امتیاز جانبازی یا آزادگی یا رزمندگی در احکام استخدامی مربوط درج
شود. هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق با حضور رؤسای شعب بدوی و رؤسا و
مستشاران شعب تجدیدنظر تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره بـا اکثریت آراء
به شرح آتی مبادرت به صدور رأی مینماید.
رأی هیات عمومی
حکم مقرر در تبصره 4 ماده 3 قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت مصوب شهریور
ماه 1370 مصرح در جواز اعطاء یک یا دو گروه تشویقی به آزادگان، جانبازان انقلاب
اسلامی، رزمندگانی که حداقل شش ماه متوالی یا نه ماه متناوب در جبهههای نبرد حق
علیه باطل خدمت نمودهاند و طبعاً تأثیر آن در محاسبه مزایای مبتنی بر میزان حقوق
ماهانه مستخدمین مشمول مقررات قانون فوقالذکر است و دلالتی بر تعیین و پرداخت
مابهالتفاوت گروه تشویقی به صورت یک رقم مجزی تحت عنوان امتیاز جانبازی یا آزادگی
یا رزمندگی به جای گروه تشویقی و عدم احتساب آن در مزایا و فوقالعادههای قانونی
مذکور ندارد. بنابراین مفاد بند 4 مصوبه دومین جلسه دوره دوم هیأت امنای دانشگاه
تهران و همچنین بخشنامه شماره 3698/15 مورخ 21/6/1380 مدیرکل دفتر هیأتهای امناء و
هیأت ممیزه مرکزی و شورای مرکزی دانشگاهها از جهات فوقالذکر مغایر حکم صریح
قانونگذار و خارج از حدود اختیارات قوه مجریه در وضع مقررات دولتی میباشد و موارد
مزبور به استناد قسمت دوم ماده 25 قانون دیوان عدالت اداری ابطال میشود./
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
معاون قضائی دیوان عدالت اداری
مقدسیفرد
تهران و بخشنامه شماره 3698/15 مورخ 21/6/1380 مدیرکل دفتر هیأت امناء و هیأت
ممیزه مرکزی و شورای مرکزی دانشگاهها
تاریخ: 9/5/84 شماره دادنامه: 194 کلاسه پرونده: 38/84
مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری.
شاکی: آقایان 1- علی مهدیزاده 2- محمود عشقآبادی.
موضوع شکایت و خواسته: ابطال بند 4 مصوبه دومین جلسه دوره دوم هیأت امنای دانشگاه
تهران و بخشنامه شماره 3698/15 مورخ 21/6/1380 مدیرکل دفتر هیأت امناء و هیأت
ممیزه مرکزی و شورای مرکزی دانشگاهها.
مقدمه: شکات در دادخواست و شکایتنامه تقدیمی اعلام داشتهاند، براساس قانون نظام
هماهنگ پرداخت کارکنان دولت و به ویژه تبصره 4 ماده 3 قانون مذکور مصوب 1370 مجلس
شورای اسلامی و قوانین مربوط به امتیازات ایثارگران و افزایش حقوق و فوقالعاده
شغل اعم از 6% و 3% بر مبنای حقوق و حداکثر افزایش دو گروه جهت کلیه مستخدمان
ایثارگر چه اعضاء هیأت علمی و سایر مستخدمین ایثارگر در نظر گرفته شده است و بر
همین اساس تا سال 1377 سابقه ایثارگری حداکثر تا 11 پایه در متن احکام اعضای هیأت
علمی ایثارگر آمده است ولی بعد از سال مذکور با این استدلال که پایهها بیانگر
سابقه علمی عضو میباشد و معادل ریالی آنرا تحت عنوان سایر مزایا با ردیف مستقل در
احکام این دسته از ایثارگران لحاظ نمودند که تا صدور بخشنامه فوق جزء حقالتدریس و
حقالتحقیق محاسبه میگردید، نظر به اینکه امتیاز ایثارگری به عنوان خدمت مفید
محاسبه میشود و جزء سوابق خدمتی لحاظ میگردد، لذا اعطای پایه ترفیع نیز باید به
عنوان سابقه مفید باشد و دلیلی بر مجزا کردن آن از مجموعه ردیفهای حقوق و
فوقالعاده شغل وجود ندارد، زیرا سایر مستخدمین ایثارگر حداکثر تا دو گروه از
ارتقاء بهرهمند میشون
د و از مزایای آن اعم از محاسبه ضریب اضافهکار و مأموریت و غیره به طور دائم
برخوردار میباشند و هیچ دلیلی برای استثنای اعضای هیأت علمی ایثارگر از این امر
وجود ندارد. در واقع با مصوبه و بخشنامه این دسته از ایثارگران از این حق و امتیاز
قانونی بدون دلیل محروم شدهاند. علیهذا با عنایت به اینکه بخشنامه و بند 4 مصوبه
مذکور اعضای هیأت علمی ایثارگر را از شمول آن قانون کلی استثناء نموده و حال اینکه
این بخشنامه هیچ وجاهت قانونی ندارد، لهذا بدین وسیله انتظار دارد بخشنامه شماره
3698/15 مدیرکل دفتر هیأتهای امناء و هیأت ممیزه مرکزی و شورای مرکزی دانشگاهها و
بند 4 مصوبات دومین جلسه از دور دوم هیأت امنای دانشگاه تهران به لحاظ خلاف قانون
بودن و خروج از حدود اختیارات ابطال گردد. مدیرکل دفتر حقوقی وزارت علوم تحقیقات و
فناوری در پاسخ به شکایت آقای علیمهدیزاده به خواسته ابطال بخشنامه شماره 3698/
15 مورخ 21/6/1380 مدیرکل دفتر هیأتهای امناء به شرح نامه شماره 1673/75 مورخ 1/4/
1384 با ارسال تصویر نامه شماره 805/15 مورخ 27/2/1384 اداره کل دفتر هیأت امناء و
هیأت ممیزه مرکـزی و شورای
مرکزی دانشگاهها اعلام داشتهاند، براساس مصوبـات دومین جلسه از دوره دوم هیأت
امنای دانشگاه تهران مورخ 26/12/1374، امتیاز ایثارگران باید به صورت یک رقم
جداگانه مطرح و تحت عنوان امتیاز جانبازی یا آزادگی یا رزمندگی در احکام استخدامی
ذیربط درج شود. در نامه شماره 805/15 مورخ 27/2/1384 آمده است، با استناد به بند
(ن) ماده 7 قانون تشکیل هیأتهای امناء تصویب مقررات استخدامی اعضای هیأت علمی از
وظایف و اختیارات هیأتهای امناء میباشد و با استناد به مصوبات دومین جلسه از دوره
دوم هیأت امنای دانشگاه تهران مورخ 26/12/1374 ترفیعات ایثارگری جزء ترفیعات
آموزشی و پژوهشی اعضای هیأت علمی نبوده و لازم است که این امتیاز به صورت یک رقم
مجزا تحت عنوان امتیاز جانبازی یا آزادگی یا رزمندگی در احکام استخدامی مربوط درج
شود. هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق با حضور رؤسای شعب بدوی و رؤسا و
مستشاران شعب تجدیدنظر تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره بـا اکثریت آراء
به شرح آتی مبادرت به صدور رأی مینماید.
رأی هیات عمومی
حکم مقرر در تبصره 4 ماده 3 قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت مصوب شهریور
ماه 1370 مصرح در جواز اعطاء یک یا دو گروه تشویقی به آزادگان، جانبازان انقلاب
اسلامی، رزمندگانی که حداقل شش ماه متوالی یا نه ماه متناوب در جبهههای نبرد حق
علیه باطل خدمت نمودهاند و طبعاً تأثیر آن در محاسبه مزایای مبتنی بر میزان حقوق
ماهانه مستخدمین مشمول مقررات قانون فوقالذکر است و دلالتی بر تعیین و پرداخت
مابهالتفاوت گروه تشویقی به صورت یک رقم مجزی تحت عنوان امتیاز جانبازی یا آزادگی
یا رزمندگی به جای گروه تشویقی و عدم احتساب آن در مزایا و فوقالعادههای قانونی
مذکور ندارد. بنابراین مفاد بند 4 مصوبه دومین جلسه دوره دوم هیأت امنای دانشگاه
تهران و همچنین بخشنامه شماره 3698/15 مورخ 21/6/1380 مدیرکل دفتر هیأتهای امناء و
هیأت ممیزه مرکزی و شورای مرکزی دانشگاهها از جهات فوقالذکر مغایر حکم صریح
قانونگذار و خارج از حدود اختیارات قوه مجریه در وضع مقررات دولتی میباشد و موارد
مزبور به استناد قسمت دوم ماده 25 قانون دیوان عدالت اداری ابطال میشود./
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
معاون قضائی دیوان عدالت اداری
مقدسیفرد