ابطال بند 2 صورتجلسه مورخ 20/5/1378 معاون درمان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی

ابطال بند 2 صورتجلسه مورخ 20/5/1378 معاون درمان وزارت بهداشت، درمان و
آموزش پزشکی

تاریخ: 9/11/84 شماره دادنامه: 623 کلاسه پرونده: 82/218
مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری.
شکات: آقای علی اکبر غلامعلی زاده و آقای سعید سلطانی.
موضوع شکایت و خواسته: ابطال بند 2 صورتجلسه مورخ 20/5/1378 معاون درمان وزارت
بهداشت، درمان و آموزش پزشکی.
مقدمه: شاکی به شرح دادخواست تقدیمی اعلام داشته است، در ماده واحده مصوب سال 1354
آمده است « وزارت بهداری مکلف است به کسانی که تا تاریخ تصویب این قانون حداقل 30
سال سن و 10 سال سابقه دندانسازی مستقل داشته باشند در صورت دارا بودن گواهینامه
ششم ابتدائی به شرح توفیق در امتحانات نظری و عملی و نیز امتحانات قوه‎ای در حدود
سوم دبیرستان، پروانه کار به عنوان کمک دندانپزشک تجربی برای اشتغال به کار ایشان
در روستاها و شهرهائی که تا تاریخ تصویب قانون جمعیت آنها کمتر از ده هزار نفر
باشد بدهد.» و همچنین در تبصره یک ماده واحد مذکور صریحاً اعلام می‎دارد «افرادی که
بر طبق این ماده به اخذ پروانه کمک دندانپزشک تجربی نائل می‎شوند و بیش از چهل سال
سن و 20 سال سابقه کار داشته باشند می‎توانند در محل اقامت فعلی خود به امر کمک
دندانپزشک تجربی بپردازند.» در قانون اجازه استفاده قانونی از قانون کمک
دندانپزشکان تجربی مصوب 1354 مقرر شده است «وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی
مکلف است یک بار دیگر از شاغلین امور دندانسازی جامانده از امتحان سال 1354 آزمون
به عمل آورد» و تبصره ذیل ماده واحده سال 1366 چنین بیان می‎دارد «از کسانی امتحان
به عمل می‎آ
ید که در سال 1354 و یا قبل از آن دارای محل کار مستقل بوده‎اند» از تطابق مقررات
فوق‎الذکر چنین استنتاج می‎شود منظور نظر واضع ماده واحده و تبصره آن در سال 1366
تسری عین شرایط مقیده در ماده واحده و تبصره آن در سال 1354 به واجدین شرایط و
قبولی آنها در امتحان سال 1366 می‎باشد. (یعنی داشتن 40 سال سن و 20 سال سابقه کار
و دارا بودن محل فعالیت مستقل در سال تصویب قانون 1354 و لاغیر) متأسفانه بند 2
صورتجلسه تنظیمی 2/5/1378 به شماره 25/ک مورخ 9/8/1378 معاونت امور درمان وزارت
بهداشت، درمان و آموزش پزشکی من غیر حق اصرار بر گذراندن طرح 5 ساله اینجانبان در
مناطق محروم و سپس اخذ پروانه فعالیت جدید در شهرهای غیر از مراکز استانها دارد.
بند 2 مذکور مخالف روح قانون مصوب سال 1354 و ماده واحده بعدی آن می‎باشد از بابت
تایید و تأکید بر اینکه افراد بالای 40 سال سن می‎توانند در محل کار خود بمانند
استناد می‎ شود به اصلاح آیین نامه اجرائی قانون اجازه تأسیس مطب، پیشنهاد مورخ 30
/9/1374 وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و به استناد تبصره 2 ماده واحده قانون
اجازه مطب مصوب 1362 (بند ج: کلیه پزشکان و دندانپزشکان عمومی و متخصص که 45 سال
تمام سن
دارند بدون قید و شرط پروانـه مطب صادر می‎شود.) توجه می‎فرمایید که قانونگذار
برای تأسیس مطب موضوع کبر سن را در نظر داشته و همین موضوع را در ماده واحده مربوط
به کمک دندانپزشکان تجربی به مضمونی دیگر ذکر کرده است. در خاتمه ابطال بند 2
صورتجلسه مورخ 20/5/1378 را دارد. معاون درمان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی
در پاسخ به شکایت مذکور طی نامه شماره 1325/ک مورخ 12/2/1379 اعلام داشته‎اند،
براساس تبصره 3 ماده واحده قانون اجازه استفاده قانونی از کمک دندانپزشکان تجربی
مصوب سال 1354 مصوب 7/4/1366 مجلس شورای اسلامی تصریح گردیده است پذیرفته شدگان در
آزمون فوق الذکر متعهد و موظفند 5 سال در روستاها و بخشها و شهرهای محروم با تعیین
وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی خدمت نمایند و پس از انجام تعهد نیز بر اساس
تبصره 6 همان قانون پروانه اشتغال برای غیر از مراکز استان قابل صدور می‎باشد.
ضمناً در تبصره 7 کلیه قوانین مغایر با قانون فوق الاشاره ملغی گردیده است و با
توجه به اینکه تبصره 2 صورتجلسه مورد ادعای شاکی در جهت اجرای دقیق قانون فوق
الاشاره تنظیم گردیده است. ابطال آن به جز از طریق تصویب قانون جدید امکان پذیر
نمی‎باشد. هیأت عمو
مـی دیـوان عدالت اداری در تـاریخ فوق بـا حضور رؤسای شعب بـدوی و رؤسا و مستشاران
شعب تجدیدنظر تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشـاوره با اکثریت آراء به شـرح
آتی مبادر به صدور رأی می‎نماید.
رأی هیأت عمومی
مفاد تبصره یک ماده واحده قانون اشتغال کمک دندانپزشکان تجربی مصوب 1354 منحصراً
مبین جواز اشتغال مشمولان قانون مذکور به امر کمک دندانپزشکی تجربی در محل اقامت
فعلی آنان است و تعمیم و تسری آن به مشمولان قانون اجازه استفاده قانونی از قانون
کمک دندانپزشکان تجربی مصوب 1366 با عنایت به عموم و اطلاق حکم مقرر در تبصره 3
ماده اخیرالذکر مبنی بر الزام پذیرفته شدگان در آزمون به انجام خدمت در روستاها و
بخشها و شهرهای محروم، محمل قانونی ندارد بنابراین بند 2 مصوبه مورد اعتراض مغایر
قانون تشخیص داده نمی‎شود./

هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
معاون قضائی دیوان عدالت اداری
رهبرپور