ابطال ماده 3 آیین‎نامه اجرائی قانون اصلاح تبصره ماده 14 قانون کار

1404/9/10 12:36

ابطال ماده 3 آیین‎نامه اجرائی قانون اصلاح تبصره ماده 14 قانون کار



تاریخ: 2/5/
1386 ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎
شماره دادنامه:
307 ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎
کلاسه پرونده: 85/102
مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری.
شاکی: آقای خانعلی مریخی.
موضوع شکایت و خواسته: ابطال ماده 3 آیین‎نامه اجرائی قانون اصلاح تبصره ماده 14
قانون کار.
مقدمه: شاکی طی دادخواست تقدیمی اعلام داشته است، بر طبق تبصره ماده 14 قانون کار
که مقرر گردیده خدمت نظام وظیفه (ضرورت و احتیاط و ذخیره) همچنین مدت حضور شرکت
داوطلبانه کارگر در جبهه که جزء سوابق خدمت و کار آنان محسوب می‎گردد، اینجانب در
راستای اجرای تبصره ماده مذکور از سازمان تامین اجتماعی درخواست نمودم که سازمان
مذکور طی نامه شماره 32692 مورخ 3/12/84 احتساب ایام مذکور را موکول به واریز مبلغ
سه میلیون و سیصد و نه هزار و پانصد و چهل و دو ریال به حساب 2525 سازمان تأمین
اجتماعی نمودم، ولی آنچه غیر منطقی می‎نماید اینکه کدامیک از سازمانهای نظامی یا
ترخیص کننده مشمولین خدمت سربازی اقدام به پرداخت حقوق و مزایا طبق قانون کار یا
دیگر قوانین استخدامی کشور نموده است تا سازمان تأمین اجتماعی بر اساس آن مطالبه
حق بیمه نماید و احیاناً اگر چنانچه حقوق و مزایایی در کار بوده است، فقط 7% آن
حقوق و مزایای سهم مشمول بوده است و 23% آن می‎بایست توسط سازمان خدمت گیرنده تحت
عنوان سهم کارفرما به حساب تامین اجتماعی واریز گردد. با عنایت به موارد معروضه
استدعای ابطال ماده 3 آیین‎نامه اجرائی قانون اصلاح تبصره ماده 14 قانون کار و
الحاق یک تبصره به آن مصوب 8/4/84 هیأت وزیران را دارم. مدیرکل اداره حقوقی و
قوانین و مقررات وزارت رفاه و تامین اجتماعی در پاسخ به شکایت فوق طی نامه شماره
7436/1100 مورخ 21/4/85 اعلام داشته‎اند، 1- مطابق بند 6 ماده 2 قانون تامین
اجتماعی که مقرر می‎دارد «حق بیمه عبارت از وجوهی است که به حکم این قانون و برای
استفاده از مزایای موضوع آن به سازمان پرداخت می‎گردد» شرط برخورداری از مزایای
مصرح در بندهای ماده 3 قانون مذکور و ماده واحده قانون اصلاح بند (ب) و تبصره 3
ماده 4 قانون تامین اجتماعی مصوب 30/6/1365 (بیمه حرف و مشاغل آزاد) و همچنین ماده
3 قانون بیمه بیکاری مصوب 26/6/69، منوط بـه پرداخت حق بیمه گردیده است کـه مطابق
مقررات مجری ایـن از حق بیمه شـده،کارفرما و دولت نسبت بـه سهم مقرر وصول می‎شود.
2- با مداقه در قسمت اخیر تبصره 1 ماده واحده «قانون اصلاح تبصره ماده 14 قانون
کار و الحاق یـک تبصره به آن» مصوب 1383 که مـقرر داشته است: «اعتبار مورد نیاز
برای اجرای این قانون از محل دریافت میانگین حق بیمه دو سال آخر فرد بیمه شده
تامین می‎گردد.» نکاتی به شرح ذیل قابل توجه است: الف) ماده 3 آیین‎نامه اجرایی
قانون اصلاح تبصره ماده 14 قانون کار و الحاق یک تبصره به آن دقیقاً در راستای
اجرای قسمت اخیر تبصره 1 این قانون به تصویب هیأت محترم وزیران رسیده است که دلالت
بر آن دارند که احتساب سنوات بیمه‎ای برای مدت خدمت سربازی یا حضور داوطلبانه در
جبهه‎ها برای مشمولان قانون کار، منوط به پرداخت حق بیمه مقرر گردیده است و ادعای
دریافت مزایای تامین اجتماعی به صورت تبرعی از سازمان تامین اجتماعی توسط بیمه شده
خلاف مفاد قانون فوق الاشاره و آیین‎نامه اجرائی آن و اصول و مقررات حاکم بر
صندوقهای بیمه‎ای می‎باشد. ب) در متن تبصره قانون مورد بحث در خصوص نحوه وصول حق
بیمه دو سال آخر خدمت فرد بیمه شده ذکری از جزئیات به میان نیامده و صرفاً به اصل
برقراری و دریافت آن تاکید دارد، لذا ماده 3 آیین‎نامه در مقام بیان جزئیات و
چگونگی تعیین سهم بیمه شده مطابق مقررات جاری و حاکم برآمده وجزء لاینفک آن قانون
تلقی می‎شود. 3- مستفاد از احکام متعدد قانون ساختار نظام جامع «بویژه بند (ج)
ماده 7 و بند (ط) ماده 9» شرط لازم و ضروری جهت برقراری یا افزایش تعهدات صندوقهای
بیمه‎ای منوط به در نظر گرفتن بار مالی آن شده است و در واقع ماده 3 آیین‎نامه
اجرایی مزبور در همین راستا تدوین و پیش‎بینی گردیده است. بنابه مراتب و مفاد
دادخواست تقدیمی، ادعای شاکی فاقد وجاهت قانونی می‎باشد، لذا صدور حکم شایسته دائر
بر رد شکایت شاکی مورد استدعا است. هیأت عمومـی دیوان‎عـدالت اداری در تـاریخ فـوق
بـا حضور رؤسا و مستشـاران و دادرسان علی‎البدل شعب دیوان تشکیل و پس از بحث و
بـررسی و انجـام مشـاوره بـا اکثریت آراء به شرح آتی مبادرت به صدور رأی می‎نماید.
رأی هیأت عمومی
مطابق اصل 170 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و بند یک ماده 19 و ماده 42 قانون
دیوان عدالت اداری آیین‎نامه‎ه‍ـا و تصویب‎نامه‎ه‍ـا و سایر مقررات دولتی از حیث
مغایرت با احکام اسلامی یـا قوانین یـا خارج
بودن از حدود اختیارات قوه مجریه قابل اعتراض و رسیدگی در هیأت عمومی دیوان است.
نظر به اینکه اعتراض شاکی نسبت به ماده 3 آیین‎نامه اجرائی قانون اصلاح تبصره ماده
14 قانون کار متضمن اعلام مغایرت آن با قانون خاصی نیست و شرایط مندرج در مقررات
مزبور محقق نشده است، لذا اعتراض به کیفیت مطروحه قابل رسیدگی و امعان نظر در هیأت
عمومی دیوان نمی‎باشد.

‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎
معاون قضائی دیوان عدالت اداری
‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎
مقدسی‎فرد


نویسنده: علیرضا مقیمی دسته بندی: قوانین کیفری تاریخ ثبت: 12:36 1404/9/10 265 نفر بازدید