ابطال بند 4 تصویبنامه شماره 6859/ت28129 مورخ 19/2/83 هیأت وزیران
تاریخ: 1/7/
1386
شماره دادنامه:
499
کلاسه پرونده: 84/998
مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری.
شکات: آقایان 1- حسن بیسادی 2- سیدمحمد میرقائمی.
موضوع شکایت و خواسته: ابطال بند 4 تصویبنامه شماره 6859/ت28129 مورخ 19/2/83
هیأت وزیران.
مقدمه: شکات به شرح دادخواست تقدیمی اعلام داشتهاست، برابر تصویبنامه شماره
6859ت مورخ 19/2/83 هیأت وزیران در اجرای ماده 6 قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان
دولت مصوب 1370 به منظور ارتقای سطح ایمنی و سلامت پروازها به کارکنان عملیاتی و
فنی سازمان هواپیمائی کشور و شرکت فرودگاههای کشور که به موجب آن با طی دورههای
آموزشی و کارآموزی و کسب موفقیت در آزمون مربوطه، گواهینامه صلاحیت شغلی (RATING)
را مطابق ضوابط و دستورالعملهای سازمان بینالملل هوانوردی (ایکائو) دریافت
مینمایند، فوقالعاده صلاحیت شغلی تعیین و برقرار گردیده و در بند 4 تصویبنامه
فوقالذکر، فوقالعاده یاد شده از جمله فوقالعادههای مستمر محسوب نگردیده و
پرداخت آن مستلزم مرتبط بودن گواهی نامهها با وظایف شغلی مورد تصدی مستخدم
میباشد که بنا به دلایل ذیل خلاف قانون میباشد. 1- فوقالعاده صلاحیت شغلی
(RATING) در قبال کسب موفقیت در آزمون مربوطه و دریافت گواهینامه مطابق ضوابط و
دستورالعملهای سازمان بین المللی هوانوردی (ایکائو) میباشد که به متخصص موضوع
تصویبنامه تعلق میگیرد که این صلاحیت شغلی از جمله اموری نمیباشد که قابل زوال
بوده و تحت شرایط زمانی و مکانی از بین برود بنابراین رعایت ضوابط مندرج در طرحهای
مربوطه همیشه برقرار میباشد. 2- در اجرای ماده 6 قانون نظام هماهنگ پرداخت
کارکنان دولت مصوب 1370 فوقالعادههایی برای جذب متصدیان مشاغل اختصاصی برقرار
گردیده که عمدتاً تحت عنوان فوقالعاده جذب و یا فوقالعاده خاص میباشدکه
تصویبنامههای مذکور که در اجرای ماده 6 قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان
دولت وضع گردیده است، مشخص میگردد که فوقالعاده جذب و فوقالعادههای خاص دارای
ماهیت واحدی بوده و برای مشاغل تخصصی برقرار و پرداخت میگردد و این قبیل
فوقالعادهها از جمله فوقالعادههای مستمر تلقی گردیده و کسور بازنشستگی از آنها
کسر میگردد و به همین علت جزء حقوق مکتسبه مستخدم تلقی و در تعیین حقوق بازنشستگی
وی مورد محاسبه قرار میگیرد. ضمناً با عنایت به اینکه فوقالعادههای ناشی از ماده
6 قانون نظام هماهنگ پـرداخت از حیث ماهیتی تفاوتی بـا دیگر فوقالعادههای مـذکور
در قانون مزبور نـدارد و
و حسب ماده 71 استخدام کشوری که فوقالعادههای مستثنی از شمول کسور بازنشستگی را
به صراحت ذکر نموده است، به نظر میرسد هیأت وزیران از حدود موازین قانونی خارج
شده است لذا ابطال بند 4 تصویبنامه شماره 6859ت مورخ 19/2/83 مورد تقاضا است.
دفتر امور حقوقی دولت در پاسخ فوقالذکر طی نامه شماره 30193 مورخ 10/8/85 مبادرت
به ارسال تصویر لایحه شماره 21085/1604 مورخ 22/3/85 مدیرکل دفتر حقوقی هیأت عالی
نظارت سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور نموده است، در نامه اخیرالذکرآمده است، در
بند یک مصوبه مذکور آمده است، پرداخت فوقالعاده مذکور به منظور ارتقای سطح ایمنی
و سلامت پروازها و برابر دستورالعمل مربوطه صورت میگیرد، لازم به ذکر است حفظ
کیفیت ارائه خدمات در پروازها و رعایت نکات ایمنی در جهت تامین امنیت و سلامت
مسافران مستلزم پرداخت فوقالعاده به صورت غیر مستمر میباشد تا کارکنان ذینفع
انگیزه لازم و تلاش بیشتری را به منظور حفظ و بهبود کیفیت ارائه خدمات داشته
باشند. لازم به ذکر است، بر اساس رأی هیأت عمومی دیوان عدالت اداری دولت میتواند
فوقالعادههای مستمر یا غیر مستمر برقرار نماید. با توجه به این امر و نظر به
اینکه براساس مفاد ماده 71 قانون استخدام کشوری کسر کسور بازنشستگی ناظر بر
فوقالعادههای مستمر میباشد، لذا کسر کسور بازنشستگی از فوقالعادههای غیر
مستمر فاقد وجاهت قانونی است. هیأت عمومی دیوان عدالت اداری درتاریخ فوق باحضور
رؤسا و مستشاران و دادرسان علیالبدل شعب دیوان تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام
مشاوره با اکثریت آراء بـه شرح آتی مبادرت بـه صدور رأی مینماید.
رأی هیأت عمومی
حکم مقرر در ماده 6 قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت در باب جواز تعیین
فوقالعاده خاص توسط دولت برای کارکنان موضوع ماده مزبور متضمن اجازه تعیین ضوابط
و شرایط و میزان فوقالعاده مزبور در هر مورد و اعلام مستمر یا غیر مستمر بودن آن
است. بنابراین بند 4 تصویبنامه شماره 6859/ت28129 مورخ 19/2/1383 هیأت وزیران
مغایرتی با قانون ندارد و خارج از حدود اختیارات قوه مجریه در وضع مقررات دولتی
نمیباشد.
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
معاون قضائی دیوان عدالت اداری
مقدسیفرد