ابطال بندهای 2 و 3 طرح جامع لواسان مصوب 23/12/1378 شورای عالی شهرسازی و معماری ایران

1404/9/10 19:23

ابطال بندهای 2 و 3 طرح جامع لواسان مصوب 23/12/1378 شورای عالی شهرسازی و معماری ایران



تاریخ: 22/7/
1386 ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎
شماره دادنامه:
528 ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎
کلاسه پرونده: 84/658
مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری.

شاکی: آقای رضا طوطی.

موضوع شکایت و خواسته: ابطال بندهای 2 و 3 طرح جامع لواسان مصوب 23/12/1378 شورای
عالی شهرسازی و معماری ایران.

مقدمه: شاکی در دادخواست و لوایح تکمیلی تقدیمی اعلام داشته‎است، بندهای 2 و 3
مصوبه مورخ 23/12/1378 شورای عالی شهرسازی و معماری ایران به دلایل زیر خلاف قانون
و خلاف شرع است، اولاً، حسب صراحت ماده 4 قانون تغییر نام وزارت آبادانی و مسکن به
وزارت مسکن و شهرسازی و تعیین وظایف آن مصوب 1353 طرحهای اجرایی در شهرها به منظور
گسترش آتی شهر به تصویب می‎رسد و تصویب طرح جامع لواسان که متضمن تضییق محدوده
شهری است، مخالف ماده و روح قانون فوق‎الذکر است. مضافاً به اینکه طرح هادی حسب
ماده مذکور برای شهرهایی تهیه و به تصویب می‎رسد که فاقد طرح جامع هستند و در
صورتی که شهر لواسان سابقاً دارای طرح جامع بوده تصویب طرحهای دیگر خلاف قواعد و
مقررات می‎باشد. ثانیاً با تصویب طرحهای مصوب قبلی که ملک اینجانب داخل در محدوده
شهری قرار گرفته حق مکتسب و ثابتی را برای اینجانب ایجاد کرده است که اسقاط آن با
طرح جامع به واسطه مضییق نمودن محدوده شهر خلاف مقررات و مبانی شرعی است زیرا
شورای عالی و شهرسازی و معماری حق ندارد حق مکتسبه اشخاص را ساقط نماید و حقوق حقه
شهروندی را تضییع نموده و زیر پاگذارد. ثالثاً، به استناد بند یک از ماده یک
آیین‎نامه مربوط به استفاده از اراضی احداث بنا و تأسیسات در خارج از محدوده
قانونی و حریم شهرها مصوب 23/2/55 هیأت وزیران که در آن تصریح می‎نماید، محدوده
قانونی در شهرهایی که طرح جامع یا طرح هادی منظور گردیده است، خواهد بود مگر اینکه
حدود حوزه شهری تعیین شده طبق ماده 2 قانون شهرداری وسیعتر از آن باشد که در این
صورت محدوده اخیرالذکر محدوده قانونی شناخته می‎شود و آنچه از قانون موصوف مستفاد
می‎شود توسعه آینده شهر را مد نظر قرار داده و نیز با تهیه و تصویب طرحهای مصوب
قبلی محدوده قانونـی شهر لواسان مشخص و منظـور و اعمال گردیده و بـه اجراء در آمده
است و لـذا ‎‎‎ تصویب طرح جامع که متضمن تضییق محدوده شهری است مغایر قانون مذکور
می‎باشد. بنابه مراتب تقاضای ابطال بندهای 2 و 3 طرح جامع لواسان مصوب 23/12/1378
شورای عالی شهرسازی و معماری ایران به لحاظ خلاف قانون و خلاف شرع بودن دارد.
مدیرکل حقوقی و امور مجلس وزارت مسکن و شهرسازی در پاسخ به شکایت مذکور طی نامه
شماره 33733/730 مورخ12/10/84 اعلام داشته‎اند، اولاً، طبق قسمت اخیر بند 2 ماده یک
قانون تغییر نام وزارت آبادانی و مسکن به وزارت مسکن و شهرسازی و تعیین وظایف آن
طرح جامع شهر بر حسب ضرورت قابل تجدیدنظر خواهد بود و همانطوری که در مصوبه 23/12/
1378 شورای عالی شهرسازی و معماری درج شده ضرورت تجدیدنظر در طرح جامع شهر لواسان
عبارت از حفظ محیط زیست در حوزه آبریز سد لتیان به لحاظ شیب تند و شنی بودن زمین
حوزه آبریز و همچین حفظ بهداشت و سلامتی آب دریاچه آن و از آلودگی آب دریاچه به
عنوان تأمین کننده حداقل 30% آب مصرفی شهر تهران. ثانیاً، مصوبه مورد شکایت دقیقاً
براساس وظایف شورای مذکور تصویب و طی آن محدوده شهر کاهش یافته است. برابر ماده 2
قانون تأسیس شورای عالی شهرسازی و معماری ایران بررسی و تصویب نهائی طرحهای جامع
شهری و تغییرات آنها و همچنین تصویب معیارها و ضوابط و آیین‎نامه‎های شهرسازی از
وظایف شورای مذکور می‎باشد. دبیر محترم شورای نگهبان در خصوص ادعای خلاف شرع
بندهای 2 و 3 طرح جامع لواسان طی نامه شماره 16544/30/85 مورخ 4/5/1385 اعلام
داشته‎اند، موضوع بندهای 2 و 3 طرح جامع لواسان مصوب جلسه مورخ 30/4/1377 شورای
عالی شهرسازی و معماری ایران در جلسه مورخ 4/5/1385 فقهای شورای نگهبان مورد بحث و
بررسی قرار گرفت که خلاف موازین شرع شناخته نشد. هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
درتاریخ فوق باحضور رؤسا و مستشاران و دادرسان علی‎البدل شعب دیوان تشکیل و پس از
بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء بـه شرح آتی مبادرت بـه صدور رأی
می‎نماید.
رأی هیأت عمومی
الف- اعتراض نسبت به بند 2 مصوبه مورخ 23/12/1378 شورای عالی شهرسازی و معماری
ایران قبلاً مورد رسیدگی قرار گرفته و بشرح دادنامه شماره 219 مورخ 8/7/1380 هیأت
عمومی دیوان خلاف قانون شناخته نشده است. بنابراین رسیدگی و اتخاذ تصمیم مجـدد
نسبت بـه اعتراض به بند مزبور موردی ندارد و اعتراض شاکی در این زمینه مشمول مدلول
دادنامه فوق‎الذکر است. ب- با عنایت به تعریف نقشه جامع شهر و ویژگیها و اهداف آن
به شرح مقرر در بند 2 ماده یک قانون تغییر نام وزارت آبادانی و مسکن به وزارت مسکن
و شهر سازی و تعیین وظایف آن مصوب 1353 و اینکه طبق بند 3 ماده 2 قانون تأسیس
شورای عالی شهرسازی و معماری ایران مصوب 1351، بررسی و تصویب نهائی طرحهای جامع
شهری و تغییرات آنها از جمله وظایف شورای عالی شهرسازی و معماری ایران است، بند 3
مصوبه مورد اعتراض مغایرتی با قانون ندارد و خارج از حدود صلاحیت و اختیارات شورای
عالی شهرسازی و معماری ایران نمی‎باشد. ج- به شرح نظریه شماره 16544/30/85 مورخ 4/
5/1385 فقهای محترم شورای نگهبان، بندهای 2 و 3 مصوبه مورد اعتراض خلاف احکام شرع
شناخته نشده است. بنابراین موردی برای ابطال بندهای مزبور در اجرای ماده 41 قانون
دیوان عدالت اداری وجود ندارد./
‎‎‎

‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎
معاون قضائی دیوان عدالت اداری

‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎ ‎‎‎
مقدسی‎فرد

‎‎‎


نویسنده: علیرضا مقیمی دسته بندی: قوانین کیفری تاریخ ثبت: 19:23 1404/9/10 286 نفر بازدید