ابطال دستورالعمل نحوه اداره بازداشتگاهها به شماره 30/02/501/17/51/21 مورخ 18/7/1380 مصوب فرمانده نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران
تاریخ: 6/8/
1386
شماره دادنامه:
658
کلاسه پرونده: 84/383
مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری.
شاکی: آقای حسین عباسی.
موضوع شکایت و خواسته: ابطال دستورالعمل نحوه اداره بازداشتگاهها به شماره 30/02/
501/17/51/21 مورخ 18/7/1380 مصوب فرمانده نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران.
مقدمه: شاکی به شرح دادخواست تقدیمی اعلام داشته است، اولاً، طبق ماده 24 قانون
سازمان زندانها مصوب 26/4/80 مراجع انتظامی حق داشتن بازداشتگاه یا زندان را
ندارند. ثانیاً، وجود زندان انفرادی جرم و مغایر با قانون سازمان زندانها است. با
توجه به اینکه ایجاد یا سلب حق، ایجاد تکالیف یا استمرار آن باید به استناد قانون
باشد، این دستورالعمل نوعی وضع قانون است که نیروی انتظامی بازداشتگاه تأسیس
میکند. دستورالعمل مغایر با قانون بوده و دخالت در وظایف سازمان زندانها و قوه
قضائیه میباشد. لذا ابطال آن مورد تقاضا است. مدیرکل قضائی و امور انضباطی نیروی
انتظامی جمهوری اسلامی ایران در پاسخ به شکایت مذکور طی نامه شماره 34/21/85 مورخ
14/2/85 اعلام داشتهاند، ایجاب و ایجاد بازداشتگاه در نیروهای مسلح و به تبع آن
نیروی انتظامی از آییننامه انضباطی نیروهای مسلح (مصوب مقام معظم رهبری و
فرماندهی کل قوا) نشأت میگیرد. و دستورالعمل مورد شکایت نیز بر این اساس و به جهت
اداره هرچه بهتر بازداشتگاهها و حفظ شأن و منزلت و همچنین حقوق متخلفین که به
بازداشت در بازداشتگاه تنبیه میگردند، تهیه گردیده و مقررات انضباطی مذکور در
دستورالعمل مورد شکایت نیز با مد نظر قرار دادن آییننامه انضباطی تهیه گردیده
است. ضمناً لازم به ذکر است که بر اساس تبصره ذیل ماده 24 آییننامه اجرائی سازمان
زندانها و اقدامات تأمینی و تربیتی کشور مصوب 26/4/1380 بازداشتگاههای انضباطی
نیروهای مسلح از شمول آییننامه اخیرالذکر خارج میباشند. هیأت عمومی دیوان عدالت
اداری درتاریخ فوق باحضور رؤسا و مستشاران و دادرسان علیالبدل شعب دیوان
تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء بـه شرح آتی مبادرت بـه
صدور رأی مینماید.
رأی هیأت عمومی
به صراحت بند (ز) ماده 120 قانون استخدام نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایـران مصوب
1382«بازداشت غیر قابل تمدید در بازداشتگاه حداکثر به مدت سی روز» از جمله تنبیهات
کارکنان متخلف شناخته شده است. نظر به وجوه تمایز تخلفات مامورین انتظامی به شرح
مقرر در قانون فوقالذکر با اتهامات و جرائم مذکور در قوانین کیفری و اینکه اعمال
مجازات و تنبیه انضباطی به صورت بازداشت مامور متخلف ملازمه با وجود بازداشتگاه
خاص به منظور اجرای حکم مقرر در قانون دارد، بنابراین دستورالعمل مورد اعتراض شاکی
از این حیث مغایرتی با قانون ندارد و خارج از حدود اختیارات قانونی مربوط نیز
نمیباشد.
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
معاون قضائی دیوان عدالت اداری
مقدسیفرد