ابطال بخشنامه شماره 118550/1س مورخ 26/2/1380 مدیرکل دفتر امور بهداشت، درمان سازمان مدیریت و برنامه‎ریزی کشور

ابطال بخشنامه شماره 118550/1س مورخ 26/2/
1380 مدیرکل دفتر امور بهداشت، درمان سازمان مدیریت و برنامه‎ریزی کشور

تاریخ: 1/3/84 شماره دادنامه: 97 کلاسه پرونده: 84/16
مرجع رسیدگی: هیات عمومی دیوان عدالت اداری.
شاکی: رئیس سازمان بازرسی کل کشور.
موضوع شکایت و خواسته: ابطال بخشنامه شماره 118550/1س مورخ 26/2/1380 مدیرکل دفتر
امور بهداشت، درمان سازمان مدیریت و برنامه‎ریزی کشور.
مقدمه: رئیس سازمان بازرسی کل کشور طی نامه شماره 30986/83/2/د مورخ 22/10/1383 با
ارسال گزارش کمیسیون تطبیق مصوبات اداری سازمان بازرسی اعلام داشته‎اند، در
بخشنامه مورد شکایت شرط ذخیره مرخصی استحقاقی کارکنان دولت مبتنی به درخواست
کارکنان برای استفاده از مرخصی و عدم موافقت دستگاه گردیده است با توجه به مغایرت
بخشنامه موصوف با قوانین جاری خواهشمند است به موضوع رسیدگی فرمایید. در گزارش
پیوست نامه مذکور آمده است، با عنایت به اینکه در قوانین استخدامی، چنین تکلیفی
مبنی بر مشروط بودن ذخیره مرخصی استحقاقی کارکنان دولت (درخواست مستخدم و عدم
موافقت دستگاه ذیربط) تجویز نگردیده و در تبصره ماده 3 قانون نحوه تعدیل نیروی
انسانی دستگاههای دولتی مصوب 1366 ذخیره مرخصی استحقاقی کارکنان دولت بدون هیچ
قیدی اجازه داده شده است و از سوی دیگر تکالیف مندرج در مواد 6و 7 آیین نامه
اجرائی مواد 47، 48 و 49 قانون استخدام کشوری مصوب 1346 هیأت وزیران مربوط به نحوه
استفاده از مرخصی استحقاقی است که می‎باید به تقاضای کتبی مستخدم و موافقت رئیس
اداره مربوط انجام گیرد و همچنین ذخیره مرخصی استحقاقی کارکنانی است که با تقاضای
مرخصی آنان از حیث مدت و یا م
وقع استفاده موافقت نشده و به تبع آن در صورت عدم استفاده از مرخصی استحقاقی در
مدت معین ذخیره خواهد شد و ارتباطی با عدم استفاده کارمند از مرخصی استحقاقی خود
در طول سال ندارد. مضافاً با وحدت ملاک از رأی 257 مورخ 20/6/1378 هیأت عمومی دیوان
که در آن ماده 9 آیین نامه 9 اخیرالذکر را به جهت مقید و محدود نمودن استفاده از
مرخصی‎های استحقاقی مغایر با قانون تشخیص و ابطال نموده است.لذا بخشنامه شماره
11855/1س مورخ 26/2/1380 مدیرکل دفتر امور بهداشت و درمان سازمان مدیریت و
برنامه‎ریزی کشور مغایر با قانون تشخیص می گردد. مدیرکل دفتر حقوقی و دبیرخانه
هیأت عالی نظارت سازمان مدیریت و برنامه‎ ریزی کشور در پاسخ به شکایت مذکور طی
نامه شماره 9574/1604 مورخ 14/2/1384 اعلام داشته‎اند، با توجه به لغو ماده 9 آیین
نامه مرخصیها، استفاده و ذخیره مرخصی استحقاقی به هر میزان که باشد صرفاً با رعایت
مواد 6 و 7 آیین نامه مذکور امکان پذیر می‎باشد و در اجرای این مواد مستخدم برای
ذخیره مرخصی اختیاری ندارد، مگر اینکه مرخصی مورد نیاز خود را درخواست نموده و با
مخالفت دستگاه روبرو شود. اضافه می‎نماید در مورد لازم الاجرا بودن مواد 6 و 7
آیین نامه مرخصیها
پس از ابطال ماده 9 آیین نامه مزبور آراء وحدت رویه‎ای به شماره 402 مورخ 28/12/
1379 و 34 مورخ 1/2/1381 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری صادر گردیده است که مؤید
صحت مفاد بخشنامه مذکور است. هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق با حضور
رؤسای شعب بدوی و رؤسا و مستشاران شعبه تجدیدنظر تشکیل و پس از بحث و بررسـی و
انجام مشاوره بـا اکثریت آراء به‎شرح آتی مبادرت به صدور
رأی می نماید.
رأی هیأت عمومی
نظر به اینکه استفاده مستخدمین رسمی مشمول لایحه قانونی استخدام کشوری از یک ماه
مرخصی سالانه موضوع ماده 47 لایحه قانونی مزبور در زمره حقوق ثابت و مکتسب قانونی
آنان شناخته شده و مطابق تبصره ماده 3 قانون نحوه تعدیل نیروی انسانی دستگاههای
دولتی مصوب 1366 نیز استحقاق دریافت حقوق و فوق‎ العاده‎های مربوط به ایام مرخصی
استفاده نشده و یا احتساب آن جزء سابقه خدمت از لحاظ تعیین حقوق بازنشستگی یا از
کار افتادگی علی‎الاطلاق مورد تأکید مقنن قرار گرفته است، بنابراین مفاد بخشنامه
شماره 118550/1س مورخ 26/2/1380 مدیرکل دفتر امور بهداشت، درمان سازمان مدیریت و
برنامه‎ریزی کشور که برخوداری از حق قانونی مذکور را مقید به اجتماع شرایط مقرر در
مادتین 6 و 7 آیین‎نامه مرخصیها کرده است خلاف قانون و خارج از حدود اختیارات قوه
مجریه در وضع مقررات دولتی تشخیص داده می‎شود و به استناد قسمت دوم ماده 25 قانون
دیوان عدالت اداری بخشنامه مورد اعتراض بدین جهت ابطال می‎شود./
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
معاون قضائی دیوان عدالت اداری
مقدسی‎فرد