ابطال قسمت 1/1 از بند یک دستورالعمل اجرائی قانون به کارگیری معلمان حقالتدریس مصوب وزارت آموزش و پرورش به شماره 710/95 مورخ 12/11/1383
ابطال قسمت 1/1 از
بند یک دستورالعمل اجرائی قانون به کارگیری معلمان حقالتدریس مصوب وزارت آموزش و
پرورش به شماره 710/95 مورخ 12/11/1383
تاریخ: 20/6/84 شماره دادنامه: 323 الی 332
کلاسه پرونده: 771، 748 779/83، و 56، 55، 54، 35، 34، 33/84
مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری.
شاکی: 1- آقای محمدکاظمنژادسنگرودی 2- خانم مریم فاتح 3- خانم زینب
قربانیخلفآباد 4- خانم معصومه اصالتنژاد 5- خانم زهرا برادرانانوری 6- خانم
مهین اشرفالساداتبیدگلی 7- خانم مریم کاظمیان 8- خانم فاطمه ملایری 9- خانم اختر
جهانبانی 10- خانم فریبا زیدوند.
موضوع شکایت و خواسته: ابطال قسمت 1/1 از بند یک دستورالعمل اجرائی قانون به
کارگیری معلمان حق التدریس مصوب وزارت آموزش و پرورش به شماره 95/710 مورخ 12/11/
1383
مقدمه: شکات به شرح دادخواستهای تقدیمی اعلام داشتهاند، در قسمت 1/1 بند یک
دستورالعمل مورد شکایت آمده است «معلم حقالتدریسی مشمول قانون به کسی اطلاق
میگردد که طبق ابلاغ رسمی از سوی مسئولان ذیصلاح ادارات آموزش و پرورش در یکی از
سمتهای آموزشی و پرورشی در واحدهای آموزشی دولتی، آموزشکدههای فنی و حرفهای و
مراکز تربیت معلم اشتغال داشته و برابر اسناد و مدارک ثبت شده از بودجه جاری دولتی
حقالتدریس دریافت نموده و در سال تحصیلی 83-82 یا 84-83 در سمت فوق شاغل به تدریس
باشد.» در بند مذکور شرایطی اعلام شده که با قانون به کارگیری معلمین حقالتدریس
براساس قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و
استفساریه مورخ 1/10/1383 مجلس شورای اسلامی از قانون مذکور منافات دارد. قانون
مذکور شامل معلمین حقالتدریس که قبل از سال تحصیلی 83-82 مشغول به کار بودهاند
نیز میباشد زیرا مطابق قانون و استفساریه آن چهار سال سابقه کار صرفنظر از انفصال
و یا انقطاع مطرح شده است. همچنین در قسمت 1/1 به دریافت حقوق از بودجه جاری دولت
و داشتن ابلاغ رایانهای اشاره شده است در صورتی که در قانون مربوطه چنین شرایطی
وجود ندارد و
دستورالعمل مورد شکایت در قسمت 1/1 بند یک مغایر قانون و خارج از حدود اختیارات
میباشد و ابطال قسمت مذکور مورد تقاضا است. وزیر آموزش و پرورش در پاسخ به تعدادی
از شکایات مذکور طی نامه شماره 21/15769/710 مورخ 8/3/84 اعلام داشتهاند، بر اساس
ماده واحده قانون به کارگیری معلمان حقالتدریس مصوب 7/7/1383 مجلس شورای اسلامی
دولت موظف گردیده است در اجرای ردیف (3) ذیل بند الف ماده 3 قانون برنامه سوم
توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و بند (خ) تبصره 8 قانون
بودجه سال 1383 کل کشور تعداد چهل هزار نفر از معلمان حقالتدریس را برابر شرایطی
که در بندهای (الف – ب) قانون و تبصرههای ذیل آن تعیین شده و ذیلاً جهت مزید اطلاع
خواهد آمد با رعایت سایر شرایط استخدام نماید «بند الف – معلمان حـقالتدریس دارای
حداقـل چهار سال سابقه و حداقـل دوازده ساعت تدریس در هفته (یا معادل آن) با رعایت
شرایط عمومی استخدامی بدون آزمون» «بند ب- بقیه سقف چهل هزار نفر از بین معلمان
حقالتدریس با حداقل سه سال سابقه و حداقل دوازده ساعت تدریس در هفته (یا
معادل آن) به شرط قبولی در آزمون تخصصی که توسط وزارت آموزش و پرورش برگزار
میشود.» البته به موجب تبصره یک قانون، قبول شدگان در آزمون ادواری که واجد شرایط
این بند باشند از آزمون تخصصی معاف میباشند. از آنجا که قانون یاد شده شامل آن
دسته از معلمان حقالتدریس میگردید که علاوه بر دارا بودن شرایط مذکور در بندهای
(الف – ب) در زمان تصویب قانون (7/7/1383) نیز در اشتغال وزارت آموزش و پرورش
باشند و مطابق ضوابط جاری حداقل مدرک تحصیلی فوق دیپلم داشته باشند، مجدداً مجلس
شورای اسلامی قانون استفساریه قانون به کارگیری معلمان حقالتدریس را در تاریخ اول
دی ماه سال 1383 تصویب نمودند که به موجب آن اولاً معلمان حقالتدریس واجد شرایط
دیپلم و کسانی که در سال تحصیلی 84-83 (زمان تصویب قانون) به تدریس اشتغال نداشته
ولی در سال تحصیلی 83-82 به تدریس اشتغال داشتهاند نیز در شمول قانون قرا
گرفتهاند. مفاد بند 1/1 کاملاً در انطباق با مفاد قانون مصوب 7/7/1383 و بند 2 نظر
مجلس شورای اسلامی در قانون استفساریه مصوب 1/10/1383 میباشد و معلم حقالتدریس
به کسی اطلاق میگردد که در زمان تصویب قانون دارای ابلاغ حقالتدریس باشد. هیأت
عمومی دیوان عدا
لت اداری در تاریخ فوق با حضور رؤسای شعب بدوی و رؤسا و مستشاران شعب تجدیدنظر
تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء به شرح آتی مبادرت به
صدور رأی مینماید.
رأی هیات عمومی
با عنایت به ماده واحد قانون به کارگیری معلمین حقالتدریس براساس قانون برنامه
سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران مبنی بر جواز استخدام
معلمان حقالتدریس وزارت آموزش و پرورش حداکثر به تعداد 40 هزار نفر و شرایط
قانونی لازم برای تشخیص مشمولان قانون از لحاظ صدور ابلاغ اشتغال به خدمت توسط
مقام ذیصلاح و انجام خدمت در واحدهای مورد نظر قانونگذار با دریافت حقالزحمه از
محل اعتبارات دولتی و نظر به مدلول استفساریه قانون فوقالذکر مصوب 1/10/1383 مشعر
بر شمول قانون به معلمان حقالتدریس شاغل در سال تحصیلی 83-82 با رعایت سایر شرایط
قانونی مربوط بند 1/1 بخش تعاریف از دستورالعمل شماره 95/710 مورخ 12/11/1383
وزارت آموزش و پرورش به شرح بینالهلالین «معلم حق التدریسی مشمول قانون به کسی
اطلاق میگردد که طبق ابلاغ رسمی از سوی مسئولان ذیصلاح ادارات آموزش و پرورش در
یکی از سمتهای آموزشی و پرورشی در واحدهای آموزشی دولتی، آموزشکدههای فنی و
حرفهای و مراکز تربیت معلم اشتغال داشته و برابر اسناد و مدارک ثبت شده از بودجه
جاری دولتی حقالتدریس دریافت نموده و در سال تحصیلی 83-82 یا 84-83 در سمت فوق
شاغل به تدریس باشد.» م
غایرتی با قانون ندارد و خارج از حدود اختیارات آن وزارتخانه در وضع ضوابط
فوقالذکر نمیباشد./
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
معاون قضائی دیوان عدالت اداری
مقدسیفرد
بند یک دستورالعمل اجرائی قانون به کارگیری معلمان حقالتدریس مصوب وزارت آموزش و
پرورش به شماره 710/95 مورخ 12/11/1383
تاریخ: 20/6/84 شماره دادنامه: 323 الی 332
کلاسه پرونده: 771، 748 779/83، و 56، 55، 54، 35، 34، 33/84
مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری.
شاکی: 1- آقای محمدکاظمنژادسنگرودی 2- خانم مریم فاتح 3- خانم زینب
قربانیخلفآباد 4- خانم معصومه اصالتنژاد 5- خانم زهرا برادرانانوری 6- خانم
مهین اشرفالساداتبیدگلی 7- خانم مریم کاظمیان 8- خانم فاطمه ملایری 9- خانم اختر
جهانبانی 10- خانم فریبا زیدوند.
موضوع شکایت و خواسته: ابطال قسمت 1/1 از بند یک دستورالعمل اجرائی قانون به
کارگیری معلمان حق التدریس مصوب وزارت آموزش و پرورش به شماره 95/710 مورخ 12/11/
1383
مقدمه: شکات به شرح دادخواستهای تقدیمی اعلام داشتهاند، در قسمت 1/1 بند یک
دستورالعمل مورد شکایت آمده است «معلم حقالتدریسی مشمول قانون به کسی اطلاق
میگردد که طبق ابلاغ رسمی از سوی مسئولان ذیصلاح ادارات آموزش و پرورش در یکی از
سمتهای آموزشی و پرورشی در واحدهای آموزشی دولتی، آموزشکدههای فنی و حرفهای و
مراکز تربیت معلم اشتغال داشته و برابر اسناد و مدارک ثبت شده از بودجه جاری دولتی
حقالتدریس دریافت نموده و در سال تحصیلی 83-82 یا 84-83 در سمت فوق شاغل به تدریس
باشد.» در بند مذکور شرایطی اعلام شده که با قانون به کارگیری معلمین حقالتدریس
براساس قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و
استفساریه مورخ 1/10/1383 مجلس شورای اسلامی از قانون مذکور منافات دارد. قانون
مذکور شامل معلمین حقالتدریس که قبل از سال تحصیلی 83-82 مشغول به کار بودهاند
نیز میباشد زیرا مطابق قانون و استفساریه آن چهار سال سابقه کار صرفنظر از انفصال
و یا انقطاع مطرح شده است. همچنین در قسمت 1/1 به دریافت حقوق از بودجه جاری دولت
و داشتن ابلاغ رایانهای اشاره شده است در صورتی که در قانون مربوطه چنین شرایطی
وجود ندارد و
دستورالعمل مورد شکایت در قسمت 1/1 بند یک مغایر قانون و خارج از حدود اختیارات
میباشد و ابطال قسمت مذکور مورد تقاضا است. وزیر آموزش و پرورش در پاسخ به تعدادی
از شکایات مذکور طی نامه شماره 21/15769/710 مورخ 8/3/84 اعلام داشتهاند، بر اساس
ماده واحده قانون به کارگیری معلمان حقالتدریس مصوب 7/7/1383 مجلس شورای اسلامی
دولت موظف گردیده است در اجرای ردیف (3) ذیل بند الف ماده 3 قانون برنامه سوم
توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و بند (خ) تبصره 8 قانون
بودجه سال 1383 کل کشور تعداد چهل هزار نفر از معلمان حقالتدریس را برابر شرایطی
که در بندهای (الف – ب) قانون و تبصرههای ذیل آن تعیین شده و ذیلاً جهت مزید اطلاع
خواهد آمد با رعایت سایر شرایط استخدام نماید «بند الف – معلمان حـقالتدریس دارای
حداقـل چهار سال سابقه و حداقـل دوازده ساعت تدریس در هفته (یا معادل آن) با رعایت
شرایط عمومی استخدامی بدون آزمون» «بند ب- بقیه سقف چهل هزار نفر از بین معلمان
حقالتدریس با حداقل سه سال سابقه و حداقل دوازده ساعت تدریس در هفته (یا
معادل آن) به شرط قبولی در آزمون تخصصی که توسط وزارت آموزش و پرورش برگزار
میشود.» البته به موجب تبصره یک قانون، قبول شدگان در آزمون ادواری که واجد شرایط
این بند باشند از آزمون تخصصی معاف میباشند. از آنجا که قانون یاد شده شامل آن
دسته از معلمان حقالتدریس میگردید که علاوه بر دارا بودن شرایط مذکور در بندهای
(الف – ب) در زمان تصویب قانون (7/7/1383) نیز در اشتغال وزارت آموزش و پرورش
باشند و مطابق ضوابط جاری حداقل مدرک تحصیلی فوق دیپلم داشته باشند، مجدداً مجلس
شورای اسلامی قانون استفساریه قانون به کارگیری معلمان حقالتدریس را در تاریخ اول
دی ماه سال 1383 تصویب نمودند که به موجب آن اولاً معلمان حقالتدریس واجد شرایط
دیپلم و کسانی که در سال تحصیلی 84-83 (زمان تصویب قانون) به تدریس اشتغال نداشته
ولی در سال تحصیلی 83-82 به تدریس اشتغال داشتهاند نیز در شمول قانون قرا
گرفتهاند. مفاد بند 1/1 کاملاً در انطباق با مفاد قانون مصوب 7/7/1383 و بند 2 نظر
مجلس شورای اسلامی در قانون استفساریه مصوب 1/10/1383 میباشد و معلم حقالتدریس
به کسی اطلاق میگردد که در زمان تصویب قانون دارای ابلاغ حقالتدریس باشد. هیأت
عمومی دیوان عدا
لت اداری در تاریخ فوق با حضور رؤسای شعب بدوی و رؤسا و مستشاران شعب تجدیدنظر
تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء به شرح آتی مبادرت به
صدور رأی مینماید.
رأی هیات عمومی
با عنایت به ماده واحد قانون به کارگیری معلمین حقالتدریس براساس قانون برنامه
سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران مبنی بر جواز استخدام
معلمان حقالتدریس وزارت آموزش و پرورش حداکثر به تعداد 40 هزار نفر و شرایط
قانونی لازم برای تشخیص مشمولان قانون از لحاظ صدور ابلاغ اشتغال به خدمت توسط
مقام ذیصلاح و انجام خدمت در واحدهای مورد نظر قانونگذار با دریافت حقالزحمه از
محل اعتبارات دولتی و نظر به مدلول استفساریه قانون فوقالذکر مصوب 1/10/1383 مشعر
بر شمول قانون به معلمان حقالتدریس شاغل در سال تحصیلی 83-82 با رعایت سایر شرایط
قانونی مربوط بند 1/1 بخش تعاریف از دستورالعمل شماره 95/710 مورخ 12/11/1383
وزارت آموزش و پرورش به شرح بینالهلالین «معلم حق التدریسی مشمول قانون به کسی
اطلاق میگردد که طبق ابلاغ رسمی از سوی مسئولان ذیصلاح ادارات آموزش و پرورش در
یکی از سمتهای آموزشی و پرورشی در واحدهای آموزشی دولتی، آموزشکدههای فنی و
حرفهای و مراکز تربیت معلم اشتغال داشته و برابر اسناد و مدارک ثبت شده از بودجه
جاری دولتی حقالتدریس دریافت نموده و در سال تحصیلی 83-82 یا 84-83 در سمت فوق
شاغل به تدریس باشد.» م
غایرتی با قانون ندارد و خارج از حدود اختیارات آن وزارتخانه در وضع ضوابط
فوقالذکر نمیباشد./
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
معاون قضائی دیوان عدالت اداری
مقدسیفرد