ابطال بند 7 بخشنامه شماره 710/65 مورخ 10/11/1380 وزارت آموزش و پرورش

ابطال بند 7 بخشنامه شماره 710/65 مورخ 10/11/1380 وزارت آموزش و پرورش

تاریخ: 30/11/84 شماره دادنامه: 751 کلاسه پرونده: 83/297
مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری.
شاکی: آقای محمود گودرزی.
موضوع شکایت و خواسته: ابطال بند 7 بخشنامه شماره 65/710 مورخ 10/11/1380 وزارت
آموزش و پرورش.
مقدمه: شاکی بشرح دادخواست تقدیمی اعلام داشته است، مدت یازده سال است در منطقه
محروم بجستان در یکی از مدارس راهنمائی اشتغال به کار دارم. طبق قانون و تعریف
ارائه شده از سوی شورای امور اداری و استخدامی کشور مصوبه 11/11/1374 و 1/11/1375
باید از مزایای مناطق محروم از جمله پاداش مناطق محروم برخوردار باشم. پاداشی که
از 7 سال پیش تاکنون پرداخت نگردید و هنگام پرداخت وزارت آموزش و پرورش با استناد
به بند 7 بخشنامه شماره 65/710 مورخ 10 بهمن ماه 1380 معاون پشتیبانی وزارت آموزش
و پرورش قشر وسیعی از فرهنگیان این مناطق را از حق مسلم خود مرحوم نموده‎اند.
چراکه طبق این بخشنامه غیر بومی بودن، عدم تدریس در شهر و خدمت خود خواسته در
مناطق محروم می‎باشد که موضوع امر در مورد حقیر واقع شده است. چراکه من از شهر
دیگری در این منطقه مشغول خدمت می‎باشم و از موطن اصلی خود 120 کیلومتر دور
می‎باشد و در حقیقت غیر بومی به حساب می‎آیم اما تنها به جرم اینکه محل استخدام
اولیه‎ام روستای مرندیز بوده و بیش از سه سال در یک روستا مشغول خدمت بوده‎ام و
هیچگاه در طول این مدت یازده سال با انتقالم موافقت نشده بومی به حساب می‎آیم و از
پاداش مناطق محروم، هزین
ه مسکن و هزینه رفت و آمد و امتیاز بیتوته در محل محروم باشم. وجود قوانین چه در
مفهوم عام و چه در مفهوم خاص برای حسن جریان زندگی انسانها یک امر ضروری و اجتناب
ناپذیر است تا در بستر آن به عدالت اجتماعی برسیم. علیهذا تقاضای ابطال بند 7
بخشنامه شماره 65/710 مورخ 10/11/1380 معاون پشتیبانی وزارت آموزش و پرورش را به
استناد قسمت اخیر ماده 25 قانون دیوان عدالت اداری را دارم. مدیرکل امور اداری
وزارت آموزش و پرورش در پاسخ به شکایت مذکور طی نامه شماره 42/44396/710 مورخ 24/6
/1383 اعلام داشته‎اند، هیأت وزیران به منظور جذب و نگهداری نیروی انسانی متخصص
شاغل در دهستانهای محروم تسهیلات هزینه مسکن، هزینه سفر و یک ماه مجموع حقوق و
فوق‎العاده شغل به عنوان پاداش برای مستخدمین رسمی و پیمانی غیر بومی و داوطلب
خدمت در مناطق محروم مد نظر گرفته است و طبق نامه شماره 45931/3/ط/2 مورخ 4/11/
1379 دفتر نظامهای استخدامی سازمان مدیریت و برنامه‎ریزی کشور و به موجب مصوب 11/
11/1374 شورای امور اداری و استخدامی کشور، بومی و غیر داوطلب به مستخدمی اطلاق
می‎شود که یکی از دو معیـار زیر را داشتـه باشد. 1- محل اشتغال مستخدم محل تولـد
وی باشد. 2- محل اشتغا
ل مستخدم محل ورود به خدمت وی باشد. با این وصف همانطوری که از مفاد برگ دادخواست
مشارالیه مشهود است و شاکی به آن اذعان نموده محل اشتغال مستخدم محل تولد وی
می‎باشد بنابراین وی بومی بوده و مشمول بخشنامه مزبور نمی‎باشد و از سویی دیگر
وزارت آموزش و پرورش صرفاً مجری نظرات و دستورالعملهای سازمان مدیریت و برنامه‎ریزی
کشور می‎باشد و شایسته است ایشان علیه سازمان مذکور به عنوان متولی دستگاههای
اجرائی طرح دعوی بنماید، معذالک در اصل شکایت متوجه وزارت متبوع نمی‎باشد. اینکه
با عنایت به مراتب فوق خواهشمند است ضمن ارائه طریق شاکی نسبت به رد شکایت وی
اقدام فرمایید. هیأت عمومـی دیـوان عدالت اداری در تـاریخ فوق بـا حضور رؤسای شعب
بـدوی و رؤسا و مستشاران شعب تجدیدنظر تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشـاوره
با اکثریت آراء به شـرح آتی مبادر به صدور رأی می‎ نماید.
رأی هیأت عمومی
نظر به تفاوت و تمایز معانی و مفاهیم دو اصطلاح بومی و داوطلب در لفظ و اصطلاح و
اینکه تولد و بومی بودن اشخاص در یک محل محروم ملازمه‎ای با تمایل آنان به خدمت
داوطلبانه در همان محل ندارد، بنابراین اطلاق قسمت اخیر بند 7 مندرج در بخشنامه
شماره 65/710 مورخ 10/11/1380 وزارت آموزش و پرورش که براساس مصوبات 11/10/1374 و
1/11/1375 شورای امور اداری و استخدامی کشور تهیه و تنظیم شده است، خلاف قانون
تشخیص داده می‎شود و مستنداً به قسمت دوم ماده 25 قانون دیوان عدالت اداری ابطال
می‎گردد./
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
معاون قضائی دیوان عدالت اداری
مقدسی‎فرد